Een ware off-day vandaag en waarom weet ik eigenlijk niet.
Al, zoals altijd, vroeg weg, en alles maar zonder al te veel nadenken op routine gedaan. Je komt op de club en hebt eigenlijk geen zin om te spelen, maar ja, je bent er nu eenmaal dus schud je de tegenstander de hand, wenst hem prettige partij en je doet de eerste zetten van een opening die je goed kent en hoopt er maar het beste van.
Zo ook op deze wijze vandaag, eerst naar Emst wat laden, waar bleek dat ik nog wat ruimte over zou houden en toen via Scherpenzeel om wat bij te laden en waar ik zo ongeveer net vandaan kwam, verder, naar Maastricht.
En vergelijken we dat met een partijtje schaak dan valt op dat al heel gauw een onbekende variant op het bord kwam.
Eigenlijk zou ik na Maastricht mijn weg vervolgen over Bouillon omdat ik dan geen last zou hebben van een avondspits, maar omdat ik vergat te tanken bij de laatst mogelijke Nederlandse pomp, wijzigde ik de route en reed via Noord Luxemburg, waar de diesel goedkoper is, via Thionville naar Nancy waar ik een geringe last van avondspits ervaarde.
Even voor Vesoul vond ik een rustige stek en daar eindigde vandaag deze off-day in het donker. Een dag vol grijsheid, regen en somberheid, maar ook dat heeft zijn bekoring, de bekoring van zo'n off-day.
Vrolijkheid en somberheid zijn beide even kostbaar en je moet proberen het één én het ander gelijkelijk zo zuiver mogelijk tot je te nemen zonder ze te mengen, want door vrolijkheid dringt de schoonheid van de wereld onze ziel binnen en door somberheid komt zij in ons lichaam, juist omdat schoonheid geen middel is tot iets anders.
Aldus schreef ome Willem.
---
