Ezels

 

.....in de weide......   

Net vir

Zaterdag, 6 november, ontving ik het gedenkwaardige bericht.

 

Lang, lang geleden was ik als zestienjarige in Zuid-Afrika en heb het met eigen ogen gezien. 

Je zag ze overal, in parken, langs het trottoir en zelfs op parkeerplaatsen langs de weg; banken, en allemaal voorzien van een opschrift.  Sommige met “net vir swartmense”, maar op de meesten waren de woorden “net vir') blankies” afgewisseld met “net vir witmense” aangebracht.

Als schaakspeler schaak ik tegenwoordig bij een club die zijn intrek heeft genomen in een zaaltje van een kerkgebouw te Amersfoort. Een protestants kerkgebouw dat oorspronkelijk tot de Gereformeerd Vrijgemaakte dominantie behoord.  Vrijgemaakt dus…

U leest het goed; een kerkgebouw dus.  En vanaf afgelopen zaterdag ben ik daar niet meer welkom omdat ik geen apartheidspas heb. De leiding van dit gebouw heeft besloten dat iedereen die toegang wil hebben tot het gebouw (inclusief dus het schaakzaaltje) een dergelijke pas moet tonen.

Inmiddels, zo moet men dan concluderen, zijn de kerkbanken voorzien van het opschrift “net vir vaksmense”.  Is het niet in letterlijke zin; dan toch wel in geestelijke.  Geestelijk, we zijn ten slotte in de kerk.

Vrijgemaakt, losgezongen van elke moraal en ethiek.  En mij komt in gedachten “Vader, vergeef het hun, want ze weten niet wat ze doen”.

 

Aldus schreef ome Willem.

') net vir is Zuid-Afrikaans voor alleen voor.