Hoeveel mensen hebben mijn site bekeken?

maandag 31 december 2012

De jaarcijfers.

Natuurlijk, het is al lang bekend dat er, op zijn minst, drie soorten mensen bestaan: zij die niet kunnen tellen en zij die dat wel kunnen en daarom kon eigenlijk niemand de oudejaarsprijsvraag goed hebben.

De tien landen waar ik, naast Nederland, dit jaar een overnachting had waren Luxemburg (10), Frankrijk (73), Duitsland (21), Italië (31), Spanje (2), Tsjechië (12), Polen (5), Zwitserland (10), Oostenrijk (3), België (7), Slowakije (1) en Portugal (2), alles bij elkaar dus 176 buitennederlandse overnachtingen en opvallend is de stijging ten opzichte van vorig jaar met enkele procenten, dus niks geen crisis in overnachtingenland! Opvallender zijn echter het aantal kilometers geweest waaruit blijkt dat, naarmate ik ouder wordt, kennelijk sneller ga rijden en harder kan werken, want dit jaar stokte de kilometerstand van het Dafje op 1.074.345, dus werden er maar liefst 155.807 kilometers afgelegd!! Vergelijk de voorgaande jaren: 2008 139.633, 2009 139.474, 2010 154.138, 2011 143.854 km, dan werd er door mij dus mooi even een kleine 10 procent meer gesnort! Maar ach; wellicht kwam dat, omdat het jaar langer was dan de voorgaande jaren.

En wat mijn lezers betreft: ik wens u het komende jaar 2013 alles wat u mij wenst toe.

Aldus schreef ome Willem.
---

Het toernooi

In De Batavia, Amsterdam.



De ingang

Leuke afbeeldingen aan de muur

De strijders




Links, Roel Polak


Links achter, de 74-jarige Joost van Steenis

Uitzicht aan de achterkant van De Batavier.

Rits99

Niet lang meer, of we worden door storm en regen het jaar 2012 uitgeblazen, een jaar in, het jaar 2013 in waar mij een somber voorgevoel overvalt, alsof de geschiedenis zich herhalen zal; de symptomen wijzen er op.

Het was het jaar dat Godfried Bomans, Richard Nixon, Willy Brand en Simon Carmiggelt het levenslicht zagen, het jaar dat met zijn Balkanoorlogen het voorspel vormde voor die eerste, wrede en onmenselijke wereldoorlog, 1913, het jaar dat het Vredespaleis in augustus door koningin Wilhelmina werd geopend, een jaar ook dat, en dat is toch wel tekenend, er octrooi werd verleent op de ritssluiting. Het jaar dat niet alleen de gele trui werd ingevoerd, maar ook het jaar dat Philippe Thys de eerste winnaar daarvan werd.

Straks reeds, honderd jaren gingen voorbij, honderd jaren na het kabinet Cort van der Linden, na Kafka's Urteil, na Herakles van Louis Couperus en na de primaire van Le sacre du printemps van Igor Strawinsky en de jaren sleepten zich, jaar na jaar, maar voort, zonder ophouden en elk jaar had genoeg, meer dan genoeg aan zijn eigen kwaad.

We zijn straks weer verder, honderd jaren nadat in Lambaréné Albert Schweitzer in Afrika zijn ziekenhuis begon en daarna, in die honderd jaar daarna, is er vreselijk veel gebeurd; slechts enkele hebben met hun leven deze jaren weten te overbruggen, de meer dan honderd jarigen onder ons.

Na mijn laatste Franse rit sukkel ik, min of meer, het jaar uit, weemoedig terugkijkend op de voorbij gegleden tijden. Zaterdag nog verpoosde ik, op uitnodiging van medewijn- muziek- en schaakliefhebber Kees een middag in De Batavier, speelde een toernooi met koning, pion en raadsheer met relatief veel jongeren die de kunst goed verstonden; sommigen waren werkelijk kanonnen met torenhoge elo's, van dik boven de 2.000.

Temidden van hen een oude bekende, Joost, ik had hem jaren niet gezien, Joost van Steenis, 74 jaar en een tijd lang volgde is twee van zijn partijen, bewónderde zijn partijen waar hij gretig zijn punten pakte; ongelofelijk, nog niets van zijn felheid ingeboet, niets ook van zijn snelheid; zetten in seconden, meestal correcte zetten terwijl hij er zelf niet eens tevreden over was, omdat er, achteraf, bétere zetten waren, Joost, altijd gekleed in een trui met aan de bovenkant een kort ritsje, de schrijver van onder meer "Over geweld en democratie. Is er niets beters dan een democratie?" waarmee hij de maatschappij een aardige linkse hoek verkocht.

Met vier punten was ik in dit talentengeweld niet eens ontevreden, Kees van Pieterpaddeluxe en sterrenpaden bracht het een stuk verdienstelijker vanaf. Hij vertelde het aantal nog, maar de na afloop genuttigde wijn verdrong bij mij vrijwel alle korte herinneringen aan getallen.

Buiten fluiten keukenmeiden, een vuurpijl stuift ten hemel en binnen noteer ik de laatste jaarcijfers van 2012. 2013 naderd, ondanks de westelijke tegenwind en komt over enkele uren aanwaaien, de erfpacht van 99 jaar is dan voorbij, 99 jaar na het jaar van het begin van de grote oorlog, 99 jaar, nog even dan doe ik mijn jas aan en trek ik, 99 jaar na het verleende octrooi, de rits dicht; dan zet ik mij schrap.

Aldus schreef ome Willem.
---

zondag 30 december 2012

Dekschuit De Meeuw

Ooit, voor het vrachtwagentijdperk, was er de boot.  Zeker in Amsterdam, voor het vervoer van goederen werden de grachten gebruikt.  Zo ook de firma C.J. Hendriks, anno 1840, vermoedelijk thans het oudste transportbedrijf, voerde lange tijd met dekschuiten door de Amsterdamse grachten.  Na de oorlog 1940-1945 nam de vrachtwagen meer en meer de taak van de dekschuit over.  Tot ongeveer 1970 bleef de C.J. Herdriks met dekschuiten varen, al reden ze toen ook met vrachtwagens de goederen.






Een korte schets........



Een laatste dekschuit ligt nog, als bepalend stadsgezicht, in De Singelgracht, nagenoeg recht tegenover het zogenoemde lieverdje.  De opbouw, waar vroeger de lading stond, is iets gewijzigd, maar verder bleef alles in originele staat gehandhaafd.

Dekschuit De Meeuw.





Ziehier de schuit



Zo zag men dat vroeger. Zwart-wit....
De achterkant is eigenlijk wel het mooist.





Schets

Strip

Aquarel



Amsterdam

Zaterdag een enerverend dagje Amsterdam.










Utrechtse straat


Grappig, niet?


Dubbele worststeeg

Toeristen in Amsterdam

Grand café Luxembourg

Lieverdje

Voetboogsteeg

Grachtenvolk

Hippe schoenen

Prachtige panden


Originele winkels


Wekelijkse terugblik.

In Luxenburg, maar alléén daar, scheen de zon woensdag.












Stad Luxemburg op Tweede Kerstdag

Op weg naar Besançon

De klim na Besançon, waar de Doubs al buiten de oevers is

Donderdag, bij Saulieu


Omgeving Châtillon sur Seine


De laatste kilometers door Frankrijk in 2012


Nog even door Montbard


Na Bar sûr Aube wordt de wateroverlast wel duidelijk




Opeens een enorme stormregen

Het inktzwarte nimmerweer verdwijnt naar het oosten


Vaarwel, Frankrijk 2012.