Na een veel te laat geworden avond haalde ik alweer veel te vroeg Bart, de radioman op.
Op naar de geboortestad van de schrijver Van Kampen, Hellevoetsluis, want daar zou vandaag worden gespind.
Gespind? Ja! Gespind, en denk nu niet aan garen spinnen, maar tegenwoordig kun je bij een sportschool ook spinnen, maar dan is dat op een fietsachtig iets plaatsnemen en dan de trappertjes ronddraaien zonder vooruit te komen.
Op het eerste gezicht dus tamelijk zinloos, maar dat is het niet helemaal.
In het kader van het voor het goede doel met de Harley Trapson beklimmen van de Alp d' Huez werd hier vandaag voor getraind, en dat noemt men dan spinnen. Lezers kunnen op het blog willemdeschaker.blogspot.com een kort filmpje bekijken hoe dat in zijn werk gaat.
Gelukkig is het op de Alp zelf vermoedelijk een stuk minder luidruchtig, maar met eigen ogen zag ik dat dit spinnen aardig wat zweetdruppels voortbracht. Erg leuk om de zien hoe een groep voornamelijk chauffeurs het nobele voornemen hebben om voor het goede doel, de kankerbestrijding, zoveel over hebben. Niet alleen dit fietsen, ook het komen van heinde en verre, alles uit eigen middelen betaald!
En zo gaan de voorbereidingen van Team-onderweg gestaag door. Voorzitter Frans gaf hem ook van katoen en niet in de laatste plaats ook de ruim honderd kilo zware Bertus de Vuurvreter die niet van opgeven wist. Enkele fanatiekelingen koesteren al het gewaagde voornemen om de Alp zes keer de bedwingen!
Wie durft er nu nog te beweren dat chauffeurs te weinig aan sport doen?
Nee, ik heb niet mee gedaan. Ik ben immers bang voor spinnen.
Aldus schreef ome Willem.
---
