Een niet te versmaden storm waait over Europa en waar ik sta, een half uurtje voor de geboortestad van Joost van de Vondel, zwiept ook de regen met windvlagen tegen mijn stuurhut aan.
Heerlijk, dit weer, ik kan er eindeloos van genieten, van deze niet te stuiten onzichtbare overmacht
Vanmorgen, om een uur of vijf, was het niet zo heftig, maar het was toen wel erg fris en door de overheersende zuiderstorm steeg de temperatuur zienderogen.
Aan de windvanen op de bruggen van de grote rivieren kon je het goed zien. Zuiderwind.
Het was ook in dit onstuimige weer dat ik mij twee keer met de truck door de zaanse pont liet overzetten, via versa naar Zaandam en nadat ik nog wat havenwerk deed, kreeg ik een lading voor Duitsland mee waar ik net na de middag en net voor de file mee vertrok.
Nee, héél ver gaan we niet meer, want de eindbestemming is de stad waar Konrad Aedenhouder werd geboren, woonde en burgermeester was. De man die die post af moest staan omdat hij zo brutaal was rond 1937 nazi-propaganda van de rijnbruggen, die de bruinhemden hadden aangebracht, te verwijderen.
Het is ook de stad die in 1945 volledig in puin lag, op één gebouw na dan, de fameuze tweetorige dom en er zijn kiekjes bekend waar dit surrealistische beeld te zien is.
Na deze beschrijving behoef ik u natuurlijk niet te vertellen dat Keulen morgen mijn eindbestemming is.
Nu even op de plaats rust terwijl de storm alsmaar erger wordt. In de verlichting van de straatlantaarns zie ik zo nu en dan een voorbijganger in gevecht met zijn paraplu. Terwijl hij zich tegen de regen dacht te beschermen, ontnam de straffe wind hem alle illusie omdat ze de spaken van de plu naar boven toe krom trok. Met de ene hand houdt hij dan de stok nog vast en de plu, of wat daar nog van over is, is nu een windzijl geworden die de hulpeloze dan in de windrichting meevoert.
En het ziet er naar uit dat we voorlopig nog niet van dit natuurgeweld af zijn.
Aldus schreef ome Willem.
---
