Vanmorgen vroeg dus de boot op om aan gene rijnzijde te komen en toen ik in Zwitserland aankwam heb ik in de stromende regen in Romanshorn mijn last achtergelaten waarna ik koers zette naar het zuiden zuidwaards en daar langs de Rijn, die dan zo ongeveer op zijn smalst is, links latende langs een van de twee drielandenpunten die de Rijn nu eenmaal heeft, naar Chur alwaar ik bij een uitgever even snel een paar kuifjes in het Reto Romaans heb opgehaald.
Het was er slechts 8 graden, een dieptepunt in temperatuur tussen die hoge Alpen, maar ik snorde voort richting Bellinzona om de Europesche Unie bij Ponte Tresa, een uiterst stille grensovergang weer binnen te rijden terwijl de temperatuur, bij het vervolgen van mijn weg, zienderogen opliep tot meer dan dertig graden en aan de voeten van de Ligurische Alpen, mijn eerste laadadres voor morgen, mocht ik tenslotte genieten van een heerlijke maaltijd waarvan de italiekenners onder u vast wel weten waar dat uit bestaat.
Ja, die lui hier weten wat lekker is.
Ik ga nu nog even wat kennis tot mij nemen, en dan gaaty het licht uit
Tot morgen, domani zeggen ze hier, dan maar weer.
Ome Willem
