Bestaat het wel?
Kun je het niet gewoon glashard ontkennen? Echte liefhebbers weten wel beter! Afgelopen week werden de kaarsen op de
kandelaar uitgeblazen; het werd daardoor alleen maar donkerder op aarde.
Maar het gebeurt met regelmaat, het gebeurt maar al
te vaak! Het lijkt wel of de historische
geschiedenis steeds weer anders wordt beleefd, edoch het ontkennen van feiten,
hoe werkelijk ook plaatsgevonden, lijkt me een ridicule onwerkelijkheid. Maar ook dat vindt plaats.
Komende week snor ik weer over enkele van de vele
zwarte wegen die Europa rijk is, kom ik weer terug in bekende en reis ik
misschien wel in onbekende verten en vanwege de technische achteruitgang van de
huidige moderne ontijd kunnen er door mij geen berichten meer vanuit die verten
naar het blog geschreven worden: zelfs geen plaatjes worden verzonden.
Niettemin: ontkennen dat het volgende veld, het veld
c5 bestaat is één zo’n dwaze feitverwijdering; daar kun je dan nog vrede mee
hebben indien er dwaze, bekrompen en domme geesten zoiets gaan beweren; wie
echter het bord in zijn geheel gadeslaat kan er niet omheen: veld c5 zit
ingesloten tussen c4, b5, c6 en d5, een veld overigens van cruciaal belang; een
veld dat normaal gesproken bij elke partij wel één of meerdere keren bevolkt
wordt door één of meerdere diverse stukken.
Neen, de aanwezigheid van veld c5: er is geen ontkennen aan
De Titusboog te Rome waarop de Menora staat
afgebeeld; net zo duidelijk te zien als het veld c5 op ’t vierenzestig velden
grote bord: het niet kennen van het schaakbord is daarom vergelijkbaar met het
niet kennen van de geschiedenis.
Maar het ontkennen van feiten in de geschiedenis is
vele malen erger: ontkennen van de holocaust –en ze zíjn er!- ontkennen van de
moord op het Armeense volk –en ze zíjn er!- het ontkennen van zoveel
feitelijkheden; de ontkenning is er zolang de mensheid geschiedenis schrijft;
ontkennen van feiten is niets anders dan het uitblazen van kaarsen, het doven
van licht.
Volgende week het eeuwenoude Feest: een oud volk
bouwt, al eeuwen, een hut van takken; bovenin een opening van waaruit de hemel
gezien kan worden, de hemel van waaruit een eeuwig licht verwacht wordt; een week
lang verlangen en een traditie die teruggaat, feitelijk teruggaat tot hun
veertigjarige reis door Sinaï.
Feitelijkheden, daar denkt de “United Nations
Educational, Scientific and Cultural Organization” met Irina Bokova aan het roer toch wel ietjes
anders over ondanks het bewijs op de eveneens eeuwenoude Titusboog; maar tevens
een bewijs dat de gedoofde kaarsen op de Menora zoveel duister verspreid dat ze
blind maakt.
Lachwekkend en stompzinnig als het niet zo bizar
was: dat met een “democratische” stemming de geschiedenis kan worden herschreven:
het nieuwe wereldonderwijs deed nog net voor de loofhut zijn intrede: het ontkennen
van de Joodse historie in het land Israël. Het is net zo dwaas als het
ontkennen van veld c5 op het schaakbord.
Maar ik memoreerde het al eerder: het “mág” allemaal
weer!
Aldus schreef ome Willem
