Hoeveel mensen hebben mijn site bekeken?

woensdag 13 juli 2016

Het vergelijk

Witgebloemde aardappelvelden, gele brem en wisselvallig weer zoals altijd in rondom deze tijd van het jaar; vooruit, wederom de stoute klompen aan en onderweg en 't ging voorspoedig. Lossen in Friesland, Sneek, laden te Amsterdam en inmiddels ben ik van die laatste lading al twee adressen, Chalon sur Saone en Mezyeu, bezijden Lyon, kwijt.

In tegenstelling tot a2 wordt het veld b2 na vertrek van de pion -zo die al vertrekt in een partij- wat meer bewoond, bijvoorbeeld door de loper vanaf veld c1 die daarmee dan de zogenaamde diagonaal a1-h8 voor haar rekening neemt, al vermoed ik dat zo'n loper een hem is omdat een andere naam voor een loper een raadsheer is; in ieder geval: vanaf b2 is voor de zwarte partij soms een niet te onderschatten gevaar te duchten.

Friesland, en terug over de Afsluitdijk. Langs het geheimzinnige water; water waar mijn ogen reeds meer dan zestig jaar over de golven staren; de golven die alle herinnering in zich op hebben genomen; voor wie meer verleden dan -aardse- toekomst heeft een aangrijpend moment: op 't water liggen alle jaren in één oogopslag; de palen van de fuiken net boven de waterlijn en onhoorbaar galmen de golven diepzinnige litanieën; reeds ver voor ik was, was het water; was ook dit water.

En 't geldt ook voor 't schaakbord met daar, als je met wit speelt, linksonder, veld b2 met daarop de pion op de damevleugel welk plotseling met de medepionnen op a- en c2 een aanval kunnen inzetten; het bord, de partij in gloed zetten; een leven lang schaak; verwondering over steeds weer een andere partij.

Vanuit Lyon stormde ik door een noodweer de bergen in, op weg naar een laatste losadres te Annemasse vlak aan de grens met Zwitserland en een slordige zestig kilometers ervoor parkeerde ik de truck aan de oever van het meer van Nantua net op een moment dat wat droog leek te worden hetgeen mij nodigde het rijwiel ter hand te nemen en het meer rond te fietsen, maar wat een kleine misrekening bleek. Een misrekening wat het weer, de regen, betreft, want het begon, toen ik halverwege was, hevig te plenzen en doorregend kwam ik terug bij het groene voertuig

Veld b2 en het meer van Natua; ik zoek een overeenkomst maar 't lijkt een ondoenlijke missie. Maar ook het meer benedendijks; het IJsselmeer met zijn eeuwigdansende
golven die de nooit terugkerende wederkeer bezingen
lijkt niet op 't gladde water tussen de bergwanden; zelfs als 't stevig regent blijft het zwart en mat; sereen, zoals een zwart vakje op 't schaakbord. Dus toch! Ondertussen blijft het onophoudelijk regenen; alsof het hele IJsselmeer uit de wolken over de Jura wordt uitgestort.
Aldus schreef ome Willem.


.