Voor de klim was 't land bedekt met witte mistwolken; alleen bij 't plaatsje Most was de zon even doorgebroken. En dan, tijdens de klim vanuit Chomutov, toch nog dat enorme uitzicht. Een streeps licht; uitzicht en een vaarwel; in verre verten twee reusachtige betonkolossen waaruit rookwolken de lucht werden ingeblazen. Alweer verdween een pion van 't reisbord.
Langs Leipzig en Halle naar 't westen. Een doorsteek over de Bundesstrasse: bij Ostenrode passeerde ik de oude lijn tussen oost en west; via Seessen en Einbeck rolde 'k naar Hameln en in de late avond bereikte ik Frans op de Bult te Deurningen in Dinkelland waar ik mij met de krant op de hoogte stelde van de laatste gebeurtenissen en wat voedsel tot mij nam.
Dat was vorige week; en langzaam verdween de novembermaand gelijk Tsjechië in de eindeloze voorraad herinneringen en brak op dinsdag alweer een laatste maand van 't jaar aan; een jaar overigens waarin spanning voor mij meer voelbaar was dan ooit tevoren; waarin de voeten van oorlog steeds luider stampen. Oplopende spanning tussen de Turken en Russen; revoltes her en der; een kennelijk niet te stuiten woestijnrevolutie; Gog en Magog trekken ten strijde en oude woorden krijgen steeds meer een gezicht.
Inmiddels vertrok ik weer, dwalend door Hessen, Bayern en Baden-Würtemberg, snorde via het Duitse Soest naar Stuttgart waar nabij ik een nieuwe overnachting claim en op de late avond uit oudnieuws van wat oude kranten de ondergang van Nederland verneem; het ongelimiteerd en ongecontroleerd weggeven van miljarden, weggekieperd over onze voormalige grenzen. Met een ongelofelijke naïefiteit wordt Turkije gespekt dat natuurlijk met al die poen olie koopt van die partij die door "het westen" en de Russen bestreden wordt waardoor de strijd in stand gehouden wordt. En inmiddels verarmt Nederland op ongekende wijze en is er steeds minder geld voor zorg en welzijn; behoeftige ouderen kunnen verrekken; noodruftigen moeten zichzelf maar zien te redden. Zomaar een greep uit de berichten van de laatste tijd. Een schichtig haantje dat Rutte heet overlegt met een Oekraïner die onze democratische waarden aan de laars lapt en over het aanstaande Nederlandse referendum inzake een toetreding van de Oekraïne bij de Europese Unie zegt: "Dit referendum houdt het associatieverdrag niet tegen. Dat moet iedereen in Europa en Oekraïne begrijpen.", aldus Porosjenko die met nieuwgedrukte miljoenen op zak ons land verlaat in een tijd dat Nederland in elkaar dreigt te zakken wegens zorgrot.
"Dit referendum houdt het associatieverdrag niet tegen. Dat moet iedereen in Europa en Oekraïne begrijpen."
Aldus zei Porosjenko. Knoopt u dat wel even in de oren!
En de zorgrot vreet maar verder
Aldus schreef onme Willem.
Verzonden vanaf mijn BlackBerry®-toestel van T-Mobile
