Een kwart miljoen dubbele corona's van 48/64 inch dik, maar daar deed hij dan wel zo'n negentig jaar over, honderdveertig jaar geleden in Woodstock geboren voordat ze allen in rook waren opgegaan.
Na twee weken weer de weg op, maar niet voordat er nog een procedure werd gevoerd; leerzaam wellicht; en even kort: een collega had, reeds een dik jaar geleden, in Rotterdam met de truck "dubbel" geparkeerd; niet voor niets, want hij moest in de buurt wat handel afgeven. Toen hij terugliep naar de vrachtwagen kwam er een verbalisant aan die in het bijzijn van de chauffeur een bekeuring van 97 euro uitschreef; echter op kenteken, dus ontving, naderhand, de firma de boete. Afgelopen maandag kwam dat "voor", zoals dat heet en aan mij werd verzocht namens de firma de kwestie te bepleiten. Plaats van handeling: Wilhelminastraat Rotterdam.
Dat werd natuurlijk een inkoppertje waarbij alweer de oren van De Officier werden gewassen; immers had die boete nooit op kenteken gegeven mogen worden; niet het voertuig, dus niet de firma, maar de verbalisant had de boete aan de chauffeur moeten geven. Overigens was daar niets van in 't dossier terug te vinden; de officier wilde de zaak aanhouden en de rechter vroeg wat ik er van vond.
Maar omdat ik er reeds in het schriftelijke verweer naar had verwezen vond ik dat onterecht; de officier had er tijd genoeg voor gehad en natuurlijk. Natuurlijk was de rechter het weer eens met mij eens en deelde De Officier mede dat het "einde verhaal" was; de firma krijgt de 97 euri, vermeerderd met 140 euro kosten zijnde mijn salaris alsmede 40 euro reiskosten bijgeschreven op haar rekening; de Gemeentelijke Rotterdamse belastingen zullen er misschien door gaan stijgen en ik vertrok maandagmiddag, niet ver, naar Geldermalsen om er tegen middennacht te lossen waarna ik naar huis ging.
Bekend om z'n stevige, directe uitspraken waarmee hij veel vrienden alsook vijanden wist te verwerven, diende de markante sigarenroker lange tijd het eiland; een onverschrokken persoonlijkheid en vanuit onze tijd bezien met soms een onbegrijpelijk onverdogen; tijdens de slag bij Canakale (Galipolli) vielen onder zijn leiding een dikke half miljoen doden en ook sprak hij zich onomwonden uit tegen het algemeen vrouwenkiesrecht; je kunt alles van die man zeggen, maar niet dat hij niet rookte en zeker niet dat hij nooit een eigen mening heeft gehad.
Reeds enkele dagen was 't al grijs; de zon schitterde, maar wel door afwezigheid, verscholen achter de voornoemde wolken en er heerste een volkomen windse stilte.
De volgende morgen, gistermorgen alweer, geladen bij Apeldoorn en ik vertrok, ging voort onder het oneindige wolkendek door; guur, twee jaar na de kanteling waarin tijd en blikrichting zich wijzigde; de onzichtbare zon die de grimmige ogen van de steenbok reeds in zicht heeft.
Neerlag in de Ardennen; een eerste natte sneeuwvlok: Charleroi-Beaumont, inzettende schemer, de omgeving, als je niet beter wist, troosteloos en vol van guurheid, maar in tegenstelling tot het weer juichte ik van trotse verwondering.
Nooit zullen we 't weten hoe het was gelopen zonder de sigarenroker;
Sigarenroker versus snorremans;
wellicht was Nederland inmiddels een Duitse provincie; was Europa een Germaanse Unie; allemaal speculatie, want de loop van de geschiedenis ging door de loop van 't geweer; de landing in Normandië, ach, wie de recente geschiedenis overziet. Wel staat vast dat zijn onverdroten doorzettingsvermogen heeft bijgedragen aan de bevrijding van Europa van de nazi's; het regime waarvan hij reeds in 1933 als roepende in de woestijn voor had gewaarschuwd; toen er nog ingegrepen had kunnen worden om erger te voorkomen.
De N-2, langs Laon en Soissons was donker, maar de dikke deken werd tijdens mijn voortschrijden over de Franse glooiingen minder en dunner; reeds brak door de nevelen een halfwas maan en na de spitse verkeersdrukte snorde ik de oostzijde van Parijs binnen; vond bij het losadres te Emerainville een stil slaapplekje voor mij en de groene Daf die weer blij was met mij op pad te mogen.
Nee. Een echte democraat was altijd met een corona aan de mond getooide kerel nooit;
"Het beste argument tegen democratie is een conversatie van vijf minuten met een gemiddelde stemgerechtigde" zo zei hij eens stellig, de latere staatsman die ooit tijdens de "boerenoorlog" (in Zuid-Afrika) in handen viel van (uit Nederland afkomstige) boeren, maar wist te ontsnappen naar Lorenzo Marques en toen een voorvechter van het vrouwenkiesrecht hem toebeet: "Als ik uw vrouw was, zou ik gif in uw koffie doen" als antwoord gaf "En als ik uw man was, dronk ik ze op!", Winston Churchill, bijna vijftig jaar geleden overleden, ruim honderdveertig jaar geleden geboren, op 30 november, net als Julia.
Aldus schreef ome Willem.
---
