Tja, en dan even terugdenkend aan deze week waar een incident nog door mij onbesproken bleef. Het was donderdagmorgen, erg vroeg, ik was net in Saint Bandolph aangekomen, toen mijn telefoon overging.
Het was een collega van mij vanuit Spanje die net de avond daarvoor een auto vol met chupa chups, u kent het vast wel, de Spaanse lolly die zijn naam dankt aan het Spaanse woord voor likken; chupar, de lolly waarvan het logo nog onderworpen werd door Salvador Dali, en nadat ik had opgenomen vertelde die collega mij dat die nacht, de nacht van woensdag op donderdag dus, onverlaten achter uit zijn voertuig vier paletten van deze lekkernij hadden ontvreemd.
Nee, een leuk bericht was dat allerminst, maar toch ook weer een bericht dat heeft geleid tot nogal wat hilariteit onder de collega's, zeker als je bedenkt dat nu een groot gedeelte van Barcelona en omgeving aan die lolly's aan het likken is. Een woord ook, dat aanleiding geeft voor diverse woordspelingen en ondanks alle narigheid hebben we er maar het beste van gemaakt. Toch altijd wel weer vervelend als je wakker wordt en je komt tot de ontdekking dat tijdens je slaap naargeestigen je voertuig aan het leeghalen zijn geweest.
Maar ja, ook iets waar we steeds meer mee te maken krijgen en toch wel iets dat dit werk er niet bepaald leuker op maakt.
Toen hij op het politiebureau aangifte deed van de diefstal kreeg hij te horen dat er soms wel acht keer per maand aangifte van diefstal werd gedaan, meestal van lolly's en dan vraag je je toch wel eens af waarom het dan zo moeilijk moet zijn om deze misdaad te bestrijden.
Maar ja, we vragen ons wel eens meer wat af, want als de collega verder had gereden, naar een meer veiliger parkeerplaats bijvoorbeeld, had hij weer in de knoop gekomen met zijn rij-tijd.
En zo zie je maar, het leven van een vrachtrijder is eigenlijk een aaneenschakeling van problemen.
Aldus schreef ome Willem.
---
