Champagne.

De avond, de nacht over de laatste donderdag van 2011 is gevallen, na een dag van ronddolen over de Franse heuvels en vlakten waarbij ik over voormalige, nu in ongebruik geraakte, hoofdwegen snorde: Chalon sur Saône, de oude weg op naar Parijs waar tot vóór de zestiger jaren van de vorige eeuw, dus net voor de aanleg van de snelweg Parijs-Lyon, het autoverkeer over kwam, tot Saulieu, want daar verliet ik die weg om af te buigen naar Montbard en Châtillon sur Seine en dan, via Bar sur Aube uiteindelijk aan te komen in Châlons en Champagne dat tot voor enkele jaren gewoon Châlons sur Marne heette, dus is het geven van die nieuwe naam terug te voeren op Franse poe-ha, bedoelt dit stadje te promoten voor een te duur en ongezellige bubbeltjesproduct dat onder de naam champagne de hele wereld over gaat, ondanks dat het niet te drinken, niet lekker, is en juist bij uitstek aan aanvang van een nieuw jaar, zoals het over enkele dagen te beginnen nieuwe jaar, er door te veel mensen, oh wee, ook nog wordt gedronken!

Hoe slecht toch kun je een jaar beginnen en hoe heeft men de smaak toch zo afgrijselijk kunnen manipuleren! Ach, laat maar, het is toch een roepen in de woestijn, het schreeuwen over de Franse vlakten heen, tegen menigerlei dovemansoor in.

Onderweg zon en het werd een ouderwetse reisdag door een oude tijd, slechts zo nu en dan opgeschrikt door een rotonde of ander venijnig straatterreur en dan, even, dan was ik weer terug in het heden om me vervolgens weer te verliezen in dagdromerij, na Vitry le François de klucht op, en later, van Suipes naar Rethel en toen dreigden de eerste wolken en begon het flink te waaien.

Clairette de Die bijvoorbeeld, traditionelle, en daar stond vroeger "methode champagnoise" bij, maar dat mocht van de invloedrijke champagnepiefen hier niet meer, maar dát is tenminste wél te drinken en nog lekker ook, maar ja, wie ben ik, wie luistert nou naar mij?

Bij het invallen van de avond kwam ik aan in België, reed Couvin door en bleef vlak voor Brussel staan waar hevige regen met veel geluid op het stuurdak klettert.

Droef sluit ik de ogen en zie al die mensen voor me, al die tallozen die over enkele dagen weer net doen alsof, alsof die bubbels lekker zijn terwijl het zuur de monden scheef trekt en de zoete plak onaangenaam aan het gehemelte blijft kleven.

Het oud Jiddische spreekwoord: "Die ganz welt is aan uz", blijkt maar weer al te waar, zeker als het champagne betreft.

Aldus schreef ome Willem.

Ps. Uz, van het Duits Uzen
de wereld is één "uz", vrij vertaald, bedrog.
---