De kus.

Genietend van intense herstkleuren en vergezeld van een bijna lente-achtige zon verpoosde ik mij vandaag, fietsend, en kwam ondermeer in Heilbad Heiligenstadt terecht waar zich een oud centrum bevindt, compleet met wandelpromonade. Echter lag die er uiterst verlaten bij, want alle neringdoenden hadden vanwege de feestdag de deuren toe. Één enkele horeca-instelling na, dan, en ik besloot daar een hartversterker te halen.

Binnen gekomen, nestelde ik mij aan een tafeltje en keek in het rond terwijl inmiddels de bestelde versnapering werd neergezet. Bijzonder was de achtergrondmuziek die door het etablissement klonk, zachte pianomuziek van vóór Wagner, muziek voor de ziel dus, uiterst geraffineerd gespeeld waardoor mijn geest wat spiritueel werd bijgevuld

Opeens viel mijn oog op deze grote foto aan de muur, de foto waar ik weer deze foto van maakte en bij het zien van het tafereel vroeg ik, vroeg ik mij af. Die kus, hoe lang geleden is die gegeven? Hoe lang geleden genoten? De kussenden, wie waren zij? En wat was de aanleiding om, juist dáár, te kussen? En waar is het daar?

Het is niet waarschijnlijk dat ze nog leven. Evenmin de omstanders, of wellicht nog een enkeling, maar die zal zich niets meer van die kus herinneren. Zelfs de fotograaf van de kus zal er, hoogstwaarschijnlijk, niet meer zijn.
Zou de kus gevolgen hebben gehad? Of is het bij die ene kus gebleven?