Toch is de druivenoogst vroeg begonnen dit jaar: in de Bourgogne is de meeste Pinot Noir, meestal pas plukrijp in half september, er nu al af, dus wel twee weken eerder.
Vrijdag was ik al voor de middag dát land, waar niet één boom niet werd gepland, binnen gereden en rond acht uur vanmorgen snorde ik weer in tegengestelde richting, maar wel op dezelfde plek, dat land weer uit.
Voor de verandering weer eens van Liège naar Bastogne (Luik-Bastenaken). Daarna de oude weg, via Martelange (Martlindje) naar Arlon (Aarlen), een weliswaar fraaie weg, maar ook ontsierd door ongeveer 10 enorme aan de kant aangebrachte puntzakken, kenmerken dat op die plaatsen tegen betaling "friet" is te verkrijgen. Wás te verkrijgen eigenlijk, want van de tien zijn er hooguit nog een stuk of vier in bedrijf. De andere zes puntzakken staan er dermate vies en verlaten bij, dat bij de aanblik er van je liever met honger de weg vervolgt.
En dan halverwege, dat Martelange, met z'n ruim tien benzinestations, niet alleen vol met autobrandstof, maar ook barstens vol met tabak, sigaretten en allerlei soorten alcoholhoudende dranken omdat de "berm" luxemburgs is en daar de peut en andere cijnsgoederen nu eenmaal minder kost.
Frankrijk volgde, Metz, Nancy en Epinal waarna ik bij Plombières een prachtige bosweg reed waar ik, behoudens één wandelaar, tot Aillevillers geen overig verkeer tegen kwam.
Niet lang daarna kwam ik aan in Vesoul, waar ik nu sta, vlak bij het oude goederenstation met aan de linker kant het stadje.
Met een rode handdoek wrijf ik mijn leesbrilglazen schoon en ik kijk nog even naar de zwerm kraaien die inmiddels tussen een verlaten rail iets blijken te hebben gevonden.
Met een hand boven de ogen om tegen de ondergaande zon in te turen, zie ik dat ze de inhoud van één of andere papieren zak te grazen hebben. Misschien wel oude friet en is de papieren zak een puntzak.
Inmiddels is mijn loerijzer weer schoon en ga ik verder met mijn boek.
Nee, honger heb ik nu niet meer.
Aldus schreef ome Willem.
---
