Hoeveel mensen hebben mijn site bekeken?

vrijdag 26 augustus 2011

Het vonnis.

Voor de vijfde keer deze week in duisternis vertrokken met boven mij een gebroken sterrenhemel, maar waar ik vanmorgen was, werd het wel anderhalf uur eerder licht dan in Castillië.

Eerst, onder het wakend oog van een zeer dunne maanschil, de bergen uit en bij Clermont Ferrand waar ik links van mij het kleurige ochtendgloren waarnam, eerst licht, gewoon licht, en toen langzaam aan roder en roder, diep rood, tegen bruin aan.

Het beloofde een mooie, weer warme, dag te worden, zoals gisteren, met heel veel zon. Totdat het opeens heel hard ging waaien en ik links, ik reed reeds vanaf Gannat richting Moulins door het dal van de Sioule, grote grijze wolken van de bergen af zag glijden als een enorme leger roofridders, belust op strijd en overwinning. Nog geen kwartier later trok reeds een dikke grijze deken over mij heen met een snelheid waar niet tegen te rijden viel en tussen ochtengloren en zonsopkomst was de lucht, op een smalle, lichte strook na, waar later nog maar heel even een rode bol te zien was, geheel dicht getrokken.

Vanuit het westen kwamen er nog meer, en nog dieper grijze, wolken mijn kant op.

Binnen het uur werd door de gulzige wolken het heldere lucht opgeslokt en het over lot van zomer 2011 beslist. Hier werd ze omgebracht!

En toen ik rijdend tussen Moulins en Nevers verbleef werd de dood aan de zomer op vurige wijze door bliksemflitsen bekrachtigd terwijl de temperatuur naar de 12 graden daalde. Dan ging het los, een woeste wolkbreuk daalde neer waarbij zoveel water viel dat ik daarmee gemakkelijk die 15.000 plastic flesjes water, die ik bij me heb, hier zelf wel had kunnen vullen.

De hele dag bleef het fris, en bij voortduring ook regenen en de afstand vandaag was net even te groot om in één dag binnen de tijd te doen. In Rethel blijf ik staan en morgen kom ik, weer vanuit het duister naar Nederland toe.

We schrijven vandaag, 26 augustus, en het oordeel, het vonnis over de zomer werd door de grimmige roofwolken geveld, de strijd beslecht, zoals een dokter, tegen zijn zin in, bij een plotselinge constatering van een ongeneeslijke ziekte, het vonnis moet uitspreken over de patiënt.

De hele week denk ik al aan Bert.

Aldus schreef ome Willem.
---