Nee, dit wordt geen vrolijke meel en gisteren wilde ik er niets over schrijven: 't wordt dan zo eentonig.
Het kon me vandaag allemaal niet meer opvrolijken, het prachtige landschap bij Evreux, de goudgele velden omzoomd door frisgroene bomen van Chartres naar Tours en ook niet de fraaie omgeving rond Loches, op weg naar Chatellerault.
De Loire en de Cher zagen er ook erg lommerijk uit, veel water en aan de kanten mooi groen en gebloemd, maar toch, nee, vrolijk allerminst. Zelfs foto's maken plezierde mij niet.
Hoewel ik vanaf september bijna wekelijks met mijn DAFje de werkplaats bezoek blijkt men niet in staat het voertuig naar behoren te repareren, want gisteren en vandaag diverse keren motorstoring in het display gehad en op dat moment doet het gaspendaal het niet meer.
Na ruim een half jaar krijg je daar goed de smoor over in en ik overweeg te besluiten te weigeren nog langer op dit kamikaze-voertuig te blijven rijden. Immers gaat het hier wel om mijn eigen veiligheid en een bijna-ongeluk-situatie was vandaag weer mijn deel doordat ik stil viel op een kruising en rechts van mij een tankwagen met benzine kwam aandenderen.
Het is werkelijk een verbijsterend fenomeen dat een dealer niet in staat is een vrachtvoertuig te repareren en al meer dan een half jaar een chauffeur op pad stuurt met een voertuig dat steeds weer aan storingen, en zelfs risico-volle storingen, onderhevig is.
Aan het einde van de dag probeerde ik de zinnen wat te verzetten en reed een eindje op langs de Vienne. Even had ik er plezier in, totdat alweer het lampje van de motorstoring en transmissiestoring weer onverwachts oplichtte.
De lol was er meteen weer af en ik denk dat ik eind deze week maar voorgoed afscheid neem van dit voertuig, want om de laatste paar jaar met dit kamikazevoertuig rond te snorren: daar heb ik echt geen trek in.
Aldus schreef ome Willem.
---
