Cézanne! De schilder die de wereld schilderde zoals het er over 50 jaar uit zou zien, de schilder die verder zag dan anderen, omdat hij wist. Je kunt namelijk alleen die dingen waarnemen die je weet. Weet je niet, blijft het onzichtbaar voor je.
Vanaf het Chateau opgestoomd door de stadjes Agde en Marseillan waar zoveel straatmeubilair is geplaatst dat je overal maar nèt door kan en zo kwam ik aan in Meze, aan de oever van Etang du Thau. En met een briljant zonnig weertje na het laden op weg naar Mas Thibert die ik er nog net voor de middag in kreeg.
En toen verder, dwars door Marseille en even vóór Toulon stond er weer wat op mij te wachten.
Bovendien: als we al zien, zien we ook niet wat we zien, we zien het allemaal anders dan de werkelijkheid. Een eenvoudig voorbeeld is, als je kijkt naar een hoog en breed flatgebouw. Wie goed kijkt, ziet dat de horizontale lijn van links naar rechts enigszins krom loopt, de beide einden lijken iets hoger en de lijn zakt wat door, maar bij na meten is het gebouw wel zeker recht.
Vervolgens door Toulon heen, en daarna nog dwars door Hyeres, geen sinecure hoor, maar toen kwam ik uit in Bormes les Mimosas. En toen ik ook daar de handel er in had, nog even langs Pourieres waar ik de laatste klant van de week er in kreeg.
Wie wel eens in Athene is geweest en aandachtig naar het Parthenon op de Akropolis heeft gekeken, zal er van onder de indruk komen. Kijkt men met grote zorgvuldigheid, dan ziet men aan de onderzijde van de bovenkant ook van links naar rechts een lijn, en die lijn is, zo te zien, kaarsrecht en het is daarom dat men er zo van onder de indruk raakt.
Gaan we echter meten en na-meten, blijkt de lijn allerminst recht. Niet één enkele zuil is van gelijke afmeting. De bouwers van weleer bouwden het zó, dat het voor het oog recht lijkt! Zoals geschreven, we zien niet datgene wat we niet kennen, het blijft voor ons verborgen. Ga met een bomenkenner door een bos lopen en u ziet niets en hij alles!
Girard schrijft er over, over de voorstellingen die zo verankerd zijn in het denken dat iedereen ze als feit beschouwd terwijl het eeuwen later onzin bleek.
Overigens geldt dit ook voor horen. Professor Jan Hendrik van den Berg zet uitvoerig uiteen dat, toen door ene Harvey rond 1450 de hartslag werd "ontdekt", hij die alleen kon ontdekken door het hart voor te stellen als een pomp. Voordien is er nooit enige notie bekend voor het "bestaan" van de hartslag.
Sterker nog, vijftig jaar NA de publikatie van Harvey schreven Venetiaanse artsen, voorwaar geen domme jongens, "Wat Harvey voor oren had, weten wij niet, maar wij horen totaal niets".
En waarom hoorden ze niets? Omdat ze het hart niet konden voorstellen als pomp en dan hoor je ook niets!
Zo zie je maar: onzichtbaar, zien wat er niet en niet zien wat er wel is; het heeft allemaal wel wat met elkaar te maken.
Zo zal u niet weten waar ik thans uithang indien u niet weet waar Cézanne, Milhaud, Girard en Messieanne ter wereld kwamen.
Aldus schreef ome Willem.
---
