Hoeveel mensen hebben mijn site bekeken?

dinsdag 7 september 2010

Tolloos.

Nadat ik vanmorgen vier adressen rondom Darmstadt had gelost en vervolgens via Lohr, Karlstadt en Bamberg naar een dorpje even boven Hof reed om aldaar nog een klant van spullen te voorzien, reed ik over Franzensbad, Falkenau en Schlackenwerth richting Komotau. Vandaar ga ik morgen over Brüx, Aussig, Tetchen, Haida en Rumburg naar Zittau, een duits stadje vlakbij het drielandenpunt van Polen, Tsjechië en Duitsland, om de laatste klant in Duitsland af te leveren.

Nee, nee, u zult, behoudens de laatste naam, de plaatsen vermoedelijk tevergeefs zoeken op de kaart, vooral als u ze in Duitsland zoekt, want ik gebruikte de oude duitse namen voor de plaatsen waar voorheen ook duitsers woonden, maar die kort na de tweede wereldoorlog van de ene op de andere dag een half uur de tijd kregen om hun biezen te pakken en zonder pardon het land, eigenlijk hun eigen land, werden uitgezet, een feit in de geschiedenis dat tot op heden nog vrij onbekend is gebleven.

Zo reed ik dus via het één na laatste duitse losadres via Frantiskovy Lazne, Sokolov en Ostrov richting Chomutov (en nu heeft u meteen de vertaling van de eerder genoemde stadjes) om morgen via Most, Usti, Decin, Novy Bor en Rumburk, dus door Tsjechië en tolvrij naar Zittau te koetelen terwijl het ook mooier rijden is dan zo'n saaie autobahn waar je toch maar gevangen zit tussen de vangrail. Bovendien zijn ze uitermate file-gevoelig, dus wil je opschieten moet je daarvoor niet op de snelweg, die ze vanwege de overdaad aan file,s beter een traagweg kunnen noemen, wezen.

"Tolvrij?", zult u misschien denken. Ja, want een vrachtvoertuig betaalt in Duitsland ongeveer 15 cent per kilometer op de snelweg (in Frankrijk 25 cent).

Net als in Nederland was het best een sappige dag en de ruitenwissers moesten flink aan het werk vandaag. De herfst mag dan wel in aantocht zijn, toch zijn de bomen nog nazomers groen, de velden soms afgemaaid, maar vaak ook grasland met gele en blauwe bloemen. Maar het gure weer zal nog wel even aanhouden en de maan is niet te zien. Ten eerste is het bewolkt en ten tweede is het nieuwe maan.
Het enige licht komt nu nog vanaf de knaagschuur waar ik net even binnen was en waar ik op uitkijk. Naast mij alleen inheemse vrachtwagens. Verder is het doodstil en over de doorgaande weg rijd hooguit één voertuig per half uur. Inmiddels zal mijn collega van gisteren wel in Berlijn zijn aangekomen. Kom, ik ga eens verder met mijn boek.

Aldus schreef ome Willem.



---