Hoeveel mensen hebben mijn site bekeken?

donderdag 29 juli 2010

Slaap door!

Ga met een Noord-Hollander en een Brabander wat drinken en je weer opeens niet meer hoe laat het is, vooral als het gezellige lui zijn en bovendien één van de twee ook nog een oude bekende is die je jaren niet zag. Dat overkwam mij deze avond die tot over half één zijn beslag nam en vandaar dat u dit bericht wat later dan u gewend bent ontvangt. Vanmorgen bij het krieken vertrokken na een heerlijke rustige nacht. Links achter mij een volle maan en rechts voor mij dreigde de zon over de heuvels van de Barolo heen te komen. De weg was nog rustig, want italianen zijn niet van die vroege vogels, en nadat ik Asti en Alessandria was gepasseerd een tiental kilometers richting Genova gereden en ook daar weer een klantje er uit. Nog voor achten scheurde ik richting Milaan en voorspoedig bereikte ik deze stad waar ik nog even een staartje ochtendfile meenam. Daarna wat geladen in de buurt van Bergamo en in Rodengo Sairano, bij Brescia, de laatste goederen bestemd voor Italië er uit gezet. Daarna doorgesjeesd naar Sommacampagne, boodschappen gedaan en toen even onder Verona een pelletje opgehaald en verder, naar Vicenza, de oude ring op en toen naar Villaverla, even voor Schio, een aantal pallets geladen en net of ik vandaag nog niet genoeg gedaan had reed ik lustig richting Cittadella, Castelfranco en passeerde ook nog Treviso. En toen zag ik ze staan, twee grote wegreuzen, eentje uit Noord-Scharwoude en eentje uit Weert en ik parkeerde mijn DAFje uit Amsterdam er naast, steeg uit en liep naar de neven gelegen knaagschuur waar de heren die bij bovengemelde voertuigen hoorden reeds al aardig wat "soep" op hadden en omdat ik elke avond na afloop dit bericht nog moet schrijven ging ik aan het prikwater, want anders wordt het niks met dit verhaal. Na enkele glazen en gezellig kletsen besloten we wat te gaan eten en lieten uiteraard Spaghetti aanrukken. Wel aardig als je een collega, die je vroeger bijna wekelijks zag, zonder voorafgaand voorbericht opeens hier aan tafel tegenkomt. Het was zeker wel 15 jaar geleden, stelden we vast. Naarmate de avond vorderde en de stemming er goed in zat, kwamen steeds meer anekdotes los en het is omdat de uitbaatster en haar dochter de tent wilden sluiten, anders hadden we er nog gezeten. Maar goed, om de nacht niet al lang zonder rust te laten verstrijken verkort ik thans dit bericht en wens ik een ieder een slaap zacht en vooral, mocht u reeds snurken, slaap door!

Aldus schreef ome Willem.
---