Hoeveel mensen hebben mijn site bekeken?

zondag 18 juli 2010

De afloop.

 

Tja, door enige storing bij het web-log een tijdje geen berichten kunnen plaatsen en ook nu is het e.e.a. niet optimaal. Zoals de foto’s die ik netjes met de juiste onderschriften had geplaatst, anders op het log tevoorschijn komen en ook het eivel dat ik het log niet met berichten van buiten af kon aanvullen. 

Inmiddels zitten we thuis en hebben vandaag nog even nagebruind, gisteren ook niet erg actief geweest en vrijdag met de oude trouwe eend van Pontalier naar huis gereden waarbij we ondermeer tussen Charmes en Nancy de Moezel volgden. Op dat gedeelte loopt er vlak langs de Moezel een kanaal die voormaals veel zal gebruikt zijn voor transportdoeleinden, maar nu voornamelijk voor pleziervaart die met trapsgewijze gebouwde sluizen een heel eind kunnen komen. En donderdag dan? Toen zijn we via Verbania de Simplonpas en daarna de Col des Mosses overgestoken en hebben het stadje Gruyére, bekend van de gelijknamige kaas, bezocht en kwamen natuurlijk ook langs het Meer van Gruyere waarna we via allerlei kleine schattige wegen (we hadden geen autobaanvignet) en via Yverdon en Saint Croix in Pontalier aankwamen waar we, er even voorbij, een prachtige herberg in boerenstijl aantroffen waar we voortreffelijk hebben gegeten en geslapen. Trouwens, de route vanaf Brig, een klein stadje waar ooit een uitvinder woonde met een hele moeilijke naam en die met name asfalt voor wegen uitvond (en voor het eerst toepaste in Monaco (1902)) naar Aigle is schitterend, want je komt dan door de wijnvelden bij Raron en Sion.

Ja, en dan nog woensdag, toen mijn zoon nog even een pasje ging beklimmen en ik met een paar anderen als toeschouwer en begeleiding hebben meegenoten: een pas met drie namen, de Lukmanier, Passo del Lucomagno en Cuolm Lukmagn, duits, italiaans en reto romaans, 1930 meter hoog, vroeger iets lager, maar over de oude doorgang werd een stuwmeer aangelegd en de nieuwe weg hoger geplaatst. Op deze pas, één van de oudste alpendoorgangen, hebben we even verkoeling gezocht en daarna weer afgedaald, via Bellinzona en Locarno weer na Verbanis, hun naar de tent, wij naar de herberg. In de avond volgde nog een stevig onweder dat ons nog uit de slaap hield. De volgende dag vertrokken we, de rest is bekend.

 

Aldus schreef ome Willem.