Een beetje laat, dat wel, maar zowel de inspiratie als de tijd ontbrak om een afrondend verhaal te maken van de afgelopen week. Wie het gevolgd heeft, weet het: één Elzasreus en een aantal alpenreuzen werden bedwongen en toen naar huis. Onderweg hebben we een leuke "proef op de som" genomen en enerzijds de tomtom aangezet terwijl ik de naar mijn beleving de kortste en snelste route reed en daardoor werden we door een juffrouw vele keren verzocht om te keren en anders te rijden. Ik bleef echter stug mijn plan uitvoeren en even na Chaumont viel de route derig kilometer minder uit met een paar minuten langere reistijd. Toen we keken hoe dat ding ons toen wilde sturen, bleek dat over Reims, Laon en zo naar Brussel te zijn, en volslagen onzinnige route. Maar toen ik bij Chalon en Champagne er af ging en eerst een tiental kilometers omdraaiopmerkingen te horen kreeg, viel er opeens dertig (!) Kilometer weg met vier minuten meer reistijd. Maar nu gaf het (on)-ding aan om na Charleville over Bouillon te gaan en dan daar de snelweg naar Brussel te nemen. Dat deed ik, logischerwijze, natuurlijk niet en derhalve ging het apparaat helemaal van slag toen ik in Charleville lekker de andere kant uit reed. Dat gebeurde nogmaals even onder Brussel toen dat ding mij met alle geweld langs de file-gevoelige oostkant wilde laten rijden, maar ik lekker over west ging en daarna ook nog over Boom naar Antwerpen reed. Resultaat was dat er wederom een flink aantal kilometers in mindering werden gebracht (meer, veel meer nog dan ik dacht) en ik uiteindelijk met een slordige honderd kilometers minder ongeveer dezelfde tijd thuis was, maar wel over veel aangenamere, rustigere en mooie wegen, door de oneindige korenvelden boven Chalon, de mooie natuurrijke route door het dal van de Marne waar reeds heel veel zomerbloemen aan het ontluiken waren, door de Borinage met zijn uit een vergane glorie stammende met betonplaten bedekte sub-snelweg en natuurlijk door een aantal zeer pitoreske dorpjes. Bovendien konden we daarom ook nog bij een ouderwets houten fritkot een nostalgisch belgisch patatje halen, Jair met ketchup, Rob met hollandse mayonaise, die, in tegenstelling tot de zurige belgische, zoet is, en ik geheel op zijn vlaams, met stoofvleessaus. Ja, en daarna werden het laatste stuk weg afgelegd en was de week weer ten einde. Later hoorde ik nog dat Rob voor zijn prestatie van zijn echtgenote een gouden plak kreeg, en nog gevuld met chocolade ook! En nu nog één weekje werken, en dan drie weken vakantie met weer andere avonturen.
Aldus schreef ome Willem.
---
