Soms zit het tegen, en soms ook wel weer mee en zo af en toe is er na een hele dag tegenslagen aan het eind van de dag een welkome meevaller zodat je de hele reis weer op de rit hebt en dat laatste overkwam mij vandaag. Ik zal u niet vermoeien wat een handicap het is indien men bij het laden "vergeet" een pompwagen (zo'n karretje waarmee je pallets kunt verkassen) mee te geven maar nadat ik vanmorgen bijna weg wilde rijden bij de wachtklant kon ik daar opeens snel lossen waarna ik een stukje terug reed naar Nierstein en daar de Rijn overvoer en vervolgens snel rondom Darmstadt enkele klanten van pakjes voorzag waarna ik de richting van Basel op ging. Onderweg die richting op werd ik gewaar dat mijn sigarenaansteker het niet meer deed, een kleinigheidje, zult u denken, maar niets is minder waar. Immers om mijn verhaalschrijftoestel waarmee ik u deze meebelevingen schrijf en opstuur moet van tijd tot tijd gevoed worden, door, jawel, de stroom uit de sigarenaansteker. Nooit gedacht dat dit onderdeel van een voertuig zo belangrijk zou worden. Dus om mij te verzekeren van stroomvoorziening en daardoor van contact met de buitenwereld heb ik mij met het voertuig vervoegd tot een vrachtwagenherstellingsoord te Sandwijler, maar die bleken geen tijd te hebben. Nadat ik de klanten rondom Baden Baden er uit had, weer omgedraaid naar Karlsruhe en daar richting Stuttgart gekoerst en aldaar wel een garage gevonden waar het euvel in vier minuten kon worden hersteld. En toen mij maar naar de klant begeven waarvan ik wist dat die er niet zou zijn, maar tot mijn verbazing waren zij er, na zessen, nog wel en toen ik aankwam werd een rondedansje om mijn voertuig gemaakt want men had de spulletjes die ik bij mij had dringend nodig zodat ik ook van deze klant verlost werd en ik daarna richting Bodensee kon vertrekken en ik ondanks alle tegenslag weer aardig op schema lig.
Aldus schreef ome Willem.
---
