Een wonderlijke week, een wonderlijke dag vandaag en vooral na zo'n tripje door Nederland. Vandaag de zo ongeveer eerste niet-jassen-dag, zonnetje er bij en alles zag er vrolijk uit, zelfs het rotterdamse havenpersoneel die uitermate opgewekt mijn amsterdamse oplegger begon te lossen. Zo ging ik vanmorgen dus tegen de klok van vijven naar Amsterdam, lossen en weer laden en op weg, eerst naar Schiphol en Waddinxveen en in deze laatste plaats reed ik pardoes fout omdat ik naar Waddinxveen-zuid reed en daar bleek de betrokken firma verhuisd te zijn en wel naar.... Waddinxveen noord. Tja, en zoiets kost dan weer even tijd. Vandaar nog naar Rotterdam, Moerdijk en terug op Amsterdam en toen naar huis en op zo'n dag overvalt mij vaak het contrast tussen de enorme uitgebreide en eindeloze wijnvelden met de bergachtige achtergrond bij Landau, het ongelofelijk groengeschakeerde en stille natuurgebied met zijn overstekende herten en prachtige flora van het duits-luxemburgse grensgebied tegenover het popperige en bomvolle Nederland dat met de dag voller lijkt te worden. Om acht uur nog file richting huis, maar niet getreurd, de zon scheen lekker, het eerste gras wordt hier en daar al gemaaid wat ook altijd weer lekker ruikt en vandaag, twintig mei, zal ook de verjaardag van één van mijn kleindochters worden. Nog één nachtje slapen, nog één rondje Nederland en dan zijn we weer een paar dagen vrij.
Nu eindigt vooralsnog deze wonderschone dag en ga ik maar eens lekker slapen.
Volgende week wellicht weer spannende avonturen van ome Willem.
Aldus schreef ome Willem.
---
