Zo onderhand mag de terugreis vanaf Domodossola wel bekend onder de lezers zijn; de route staat al meerdere keren hier op het log dus slaan we dat een keer over. Rest mij dan nog te melden dat het schitterend weer was, het voor het eerst was dat ik op een maandag terugkeerde en dat ik tijdens een pauze in Martigny even mijn fiets heb gepakt om een bezoek te brengen aan de plaatselijke likeurstokerij, Moran genaamd, waar ze onder meer de overheerlijke likeur du Gran San Bernard maken, iets wat ik tot op heden alleen daar in de omgeving weet te vinden. Helaas kwam ik er even over twaalven aan en tot hun en mijn spijt waren ze net gesloten zodat ik naar mijn voertuig terugkeerde en de reis vervolgde en dat betekend in deze tijd van het jaar steeds overal prachtige voorjaarsbloesem en ook reeds, in Zwitserland, met paardenbloemengeel getinte grasvelden. En verder was het rustig, soms stil op de weg, tussen Nancy en Metz, en ook in Luxemburg. Om tien uur kwam ik aan in Weiswampach en ging nog even binnen op de haard waar de oude directeur zich te goed deed aan diverse drankjes die met trillende handen werden genuttigd terwijl hij samen met nog een paar oude knarren onverstaanbaar aan het kletsen en lachen was. Ik heb deze keer maar niet getracht een praatje met hem aan te knopen, want er kwam, volgens mij, weinig zinnigs meer uit en bovendien zo plat letzeburgisch dat je er reeds daarom al geen chocolade van kan maken. Nadat ik mijn bitter lemon had uitgedronken de lui aan en achter de toog gegroet en er van tussen gegaan. Hier buiten is het erg fris en de maan is wassend, reeds iets meer dan een dun schilletje terwijl de grote beer mij zwijgend aankijkt en ook de poolster stilletjes haar baantje trekt.
Aldus schreef ome Willem.
---
