De febru ari maand is alweer een paar dagen onderweg, dus niet alleen mijn collega's en doorgaans ook ik, maar ook deze maand schrijdt voort, de maand van gure wind en natte regens, soms ook sneeuw, de maand van het snotteren en kuchen, de maand zonder nationale feestdagen, de maand waarin je niet jarig wil wezen, maar ook de maand waarin vrouwen het minst praten, de maand van de sneeuwklokjes en de eerste koude grond tulpen en de maand waarin de Mimosa in Zuid-Frankrijk in bloei komt te staan en dat laatste kon ik mij maar nauwelijks voorstellen toen ik vandaag met de voormalige bovenmeester van de plaatselijke Julianaschool door het Utrechtse merengebied over een sneeuwvlakte banjerde en de bevroren ijsvlakten aanschouwde in een aangename zonneschijn terwijl ik ondertussen met bovengemelde bovenmeester wat diep-filosofische beschouwingen uitwisselde om zo mijn kennis te vermeerderen en mijn smart te vergroten want de latijnse spreuk zegt immerd; Qui auget scientiam auget dolorum hetgeen, overgezet zijnde, wie wetenschap vermeerderd vermeerderd smart, betekend. Niettegenstaande dat vandaag erg van mijn beperkte vrijheid genoten, de natuur aanschouwd en daarna wat bekenden, waaronder twee kleinkinderen, opgezocht. En daarna lekker gegeten thuis. De dag taant ten einde en dra is het reeds de vierde.
Aldus schreef ome Willem.
---
