Dat viel niet mee, hoor, vanmorgen vroeg, om de draad, die ik twee weken geleden neerlei, weer op te pakken. Zaterdag had ik mijn Dafje, die verheugd op mij stond te wachten en, zo meende ik waar te nemen, ter begroeting zijn linker voorwiel even ophief, reeds uit Amsterdam opgehaald en bij mij in de buurt neergezet en vandaag vertrok ik dan weer, uiteraard naar het zuiden om een poging te wagen de kou te ontlopen. Ditmaal, als ik het met dat leuke spelletje vergelijk,1: e2-e4. e7-e6 en daarmee krijg je meteen een franse partij op het bord. En inderdaad, nadat ik de ardennen gepasseerd was reed ik zo rond de middag de republiek met de leus "vrijheid, gelijkheid en broederschap" binnen. Een aardige leus zo op het eerste gezicht, maar heel toepasselijk staat onder die leus "Liberté, égalité, fratelite" op het stadhuis van Troyes "ou la mort" geschreven daarmee aanduidend dat, als je het niet met die leus eens bent, dat dan je dood betekent en dat hebben er destijds nogal wat burgers van dit land ondervonden. Vandaag maar eens over Nancy en Epinal en bij Remiremont over Plombieres en Saint Loup naar Versoul en daarna verder, Besancon gegaan en sta nu net buiten Lons le Saunier. De hele dag nauwelijks iets te merken van het naderende voorjaar, maar het zit wel in de lucht. De katjes zijn al volop te zien, maar dat is ook alles terwijl de koude nog steeds als een wintergesel over Noordoost Frankrijk heerst. Hoewel: een heerlijk zonnetje zo nu en dan gaf toch wel het gevoel dat het niet zo lang zal duren, alsof je op een schip zit en de haven nog niet ziet maar weet dat je de volgende dag binnenloopt. Dan wordt het onrustig op het schip, mensen lopen dan druk heen en weer, pakken reeds hun bagage bij elkaar en nemen nog een laatste foto . Zo ook hier: ik zie het voorjaar nog niet, maar dra zal het er zijn. Morgen ga ik verder naar het zuiden en wie weet ontdek ik daar wel meer of echte symptomen.
Aldus schreef ome Willem.
---
