Hoeveel mensen hebben mijn site bekeken?

donderdag 21 januari 2010

Donderdag, 21-01-2010 (N.C.).

Inderdaad, de log-bezoekers weten het al en hebben zijn foto gezien, Danny is aangekomen en wel op tweeerelei wijze, hij arriveerde om een uur of acht en daarna hebben we lekker aan de spaghetti gezeten met de daarbij behorende diverse andere versnaperingen waar ik me maar niet verder over uit zal weiden maar waardoor hij opnieuw aankwam. Daarna de oogjes maar eens dicht gedaan en nadat ze weer open gingen was het vier uur en ik vertrok. Dan kon ook heel goed want enerzijds zaten de rusturen er op en anderzijds had ik de hele voorgaande avond geen alcoholica tot mij genomen (mocht u uit het bovengemelde anders hebben afgeleid, dan is dat dus niet juist). Met acht graden onder nul en boven mij een halve maan omschenen door een weergaloze sterrenhemel koerste ik naar de stad waar jaren en jaren lang een concilie werd gehouden, Trento, en volgens mij de langst durende aller tijden en wellicht dat dit reeds werd opgenomen in het Guinees book of records, ik weet het niet, maar wel dat ik na Trento, de stad die ook ooit werd aangedaan door Goethe (lees: reis naar Italië), doorsukkelde naar Bozen (of zal ik het maar eens Bolzano noemen). En daarna stoof ik de Brenner op bij een tijdstip dat het ging krieken. Beneden gekomen afgeslagen naar Bregenz en bij een koffiehuis in Pettnau een heerlijke, zeg maar gerust, overheerlijke, Kaisermelange (koffie met caramel, chocolade en slagroom) gedronken en verder naar Vorarlberg, wat van mijn kant bezien eigenlijk Hinterarlberg zou moeten heten, en op weg daar naartoe zag ik de wolken dikker worden: ze zwangerden van de sneeuw en weldra viel er een grote hoeveelheid hiervan naar beneden hetgeen mij inspreerde tot de volgende woorden;

Er worden witte vlokken Aan een grijze wolk onttrokken De weg kleurt nu van zwart naar wit En zo vertraagt deez mooie rit.

Maar weer gelukte het mij zonder kleerscheuren, budsen en deuken de ingang van de tunnel te bereiken, reed vervolgens de tunnel door en toen ik de Duitse grens naderde was het neerslagloos en nadat de Bodensee rechts werd gepasseerd begon de zon volop te schijnen en de temperatuur steeg tot negen graden. Inmiddels zit ik hier op een "autohof", een bijna leeg restaurant want ik zit in het niet-rokers gedeelte. Door de ramen heen kijk ik naar een aanzienlijke groep merendeel, zo niet allen, collega's die in de rokersruimte zitten en elkaar aan het uitroken zijn want zo te zien wordt daar wat afgepaft. Morgen nog een kort "eindspel" en dan is ook deze partij in de tas.

Aldus schreef ome Willem.
---