Na een voortreffelijke nachtrust maar eens verder gegaan, Issoire voorbij en de cevennes doorkruist en even ten noorden van Severac le Chateau gestopt in Le Bossoncours, zo ongeveer de beste routier (voor outsiders, een franse eettent annex knaagschuur voor die bevolkingsgroep waarvan velen vanwege onjuiste overheidsvoorlichting, nogal eens verricht door ene mr. J. Spee, menen dat zij expres en met ongeremde wellust de wegen onveilig maken, chauffeurs dus) van Frankrijk om daar een petit dejunier tot mij te nemen hetgeen overgezet zijnde een ontbijt is. Daarna de -voor zover ik begrijp- hoogste brug van Europa overgegaan (zie foto), ditmaal inderdaad er over, meestal rijd ik onderlangs door Millau, want het is wel wat overdreven om over de Tarn, een beekje nog smaller dan onze Linge, een brug te bouwen met pijlers die hoger zijn dan de parijse Eifeltoren, en daarna de bergen uitgezakt en naar Frontignan, een mooi stadje bezijden Sete, gereden, aldaar twee adressen gelost en vervolgens weer verder naar het zuiden. Het weer was de hele dag dikbewolkt maar toen ik bij Le Perthus de pyreneeen overstak en het land van Sangria en Cave binnenreed was het gelijk zonnig en snikheet. Na de nodige boodschappen even door gereden naar Malgrat del Mar. Goed toeven hier, lekker een bocadillo caliente con tortilla jabon (warm broodje met gebakken ei met ham) gegeten en zit nu aan een lekker mineraalwatertje.
Tot morgen dan maar weer.
Ome Willem.
---
