Vandaag was een herhaling van zetten, om even in schaaktermen te schrijven, van de afgelopen maandag en dinsdag, hetgeen zeggen wil dat ik zo ongeveer dezelfde weg richting het land van Sauerkraut und Kartoffelsalat binnenreed, wederom, erg saai allemaal, dat wel, richting koblenz reed, maar gelukkig door een file bij het Ahrtal er even af kon, een half uurtje binnendoor gereden heb en vervolgens via Remagen naar Koblenz reed. Waar een file al niet goed voor is. Achteraf maar goed ook dat ik er af ging, want op de radio werd ik later geinformeerd dat het een hele tijd had geduurd voordat je door de file heen was. Nadat ik via een zijsprong op de zogenoemde "3" terecht kwam en ik dus de vlaaienbaan (Dat is de "61", zo genoemd omdat daar nu eenmaal verschrikkelijk veel limburgers heen en weer rijden) had verlaten, loste ik mijn eerste adres, en wel een artikel dat nog kon nog rijden ook omdat het een zogenoemde yamagutsi was, een soort gemotoriseerde bakfiets op rupsbanden om u even een idee te geven. Daarna stevende ik op nog wat adressen af en ben nu geeindigd in een dorpje dat luistert naar de naam Ringsheim, even boven Freiburg im Breisgau. Ach, u moet het maar zo zien: Het is vergelijkbaar met een schaakspel het beroep wat ik uitoefen, de openingen lijken vaak nogal op elkaar, maar vaak is het middenspel het boeiends. Zo verwacht ik dat ook aangaande deze week, morgen reeds, wanneer ik wellicht een wat spannender belevenis kan schrijven.
Dan zeten we de reis voort meer naar het zuiden zuidwaards. En dan nu, een beetje vroeger dan normaal gaan slapen, ik was per slot van rekening ook al om vier uur op.
Ome Willem
