Hoeveel mensen hebben mijn site bekeken?

maandag 28 mei 2018

Het schone

Zomers warm; bijna elke morgen fiets ik langs steeds weer dezelfde stille, rustieke landerijën, langs en door steeds wisselend natuurschoon, want de natuur blijkt steeds weer schoon te zijn.

Nutteloos schoon, uiteraard, want schoonheid kent geen enkel nut.  Gelukkig maar.

Tijdens deze tochten die steeds iets meer dan een uur in beslag nemen, dwalen mijn gedachten naar inmiddels, eigenlijk nog zo kortelings, vervlogen tijden.

Mijmer terug naar Franse wijnboeren- en boerinnen; naar de vergezichten, vanaf hoge Alpenreuzen waarmee mijn blik tweeledig werd verrijkt; misschien wel drie!

hoewel: even, alweer een weekje geleden, doolde ik met een voertuig door de Eifel, rijdend vóór iemand die dezelfde route met de fiets wenste af te leggen; langs een vulkaanmeer nabij de Rijn tot aan de Belgische grens, een overgang niet ver van het hoogste punt van het koninkrijk gelegen.

Voor het overige wisselende natuur die zo haar eigen gang gaat en zich, gelijk ikzelf, niet zoveel aantrekt van het de om zich heen roerende, en minder fraaie, politieke landschap waar de nuttigheid de norm tracht te wezen en dus ver is afgedwaald van het ware en het schone.

Nuttig is immers, uiteindelijk, niets anders dan dom.

Aldus schreef ome Willem