De dagen spannen samen; reeds meer dan een week in 't nieuwe jaar voorbij omdat de kalender alle dagen wegscheurt; een kille dag; opeens is alles anders.
Januaristilte; het is niet anders. Buiten lijkt de wereld op een schilderij van Poussin; de tijd danst terwijl niemand is die 't lijkt te kunnen stoppen.
Even veer ik op; kijk over de daken de wereld in. Dan duimel ik terug; vergeet het al om mijn heen. Tussen de reeds nagenoeg gesloten ogen ontwaar ik nog net een dunne zonnestreep.
Dan val ik weer in slaap; een januariachtige winterslaap.
aldus schreef ome Willem
