Voort gaan ze, de dagen, weken maanden. Het gevoel heeft mij overmeesterd, het gevoel, ja, met steeds meer overtuiging dat duistere machten achter de mensheid onze wereld binnendringen; ook onze gezapige westerse Eurowereld; niet alleen binnentrokken in het politieke klimaat, maar steeds meer lijken ze te infiltreren in 't gewone leven.
Als pelgrims; verder, langs gevaren, soms uit onverwachte hoek. Een verbijsterend crisis in leven van 't ei: massale nieuwe vernietiging van voedsel en leven en ik kijk beangstigend toe: waar moet dat heen?
Komende week, na een slordige tien weken, weer even de weg op; wellicht ontdek ik weer nieuwigheden: wie weet, een mooie anekdote, een nieuwe nieuwe gedachte, geïnspireerd door de vele schaakpartijen die ik afgelopen week speelde.
Aldus schreef ome Willem