Als een heraut, de zwarte koning. Vanaf het veld e8 staat hij doorgaans een
paar zetten stil; vervolgens verdwijnt hij even later regelmatig naar veld g9,
maar daarover later: nu eerst e8.
Vier Franse overnachtingen: Epinal, Belley, Cases de
Péne en Chalon sur Saône, zwervend over ’t Franse bord; Tournus, en Meys, in de
bergen achter de Beaujolais, Savignargues nabij Ledignan tussen Ales en Montpellier
en onder de schaduw van de Pyreneeën; wederom een forse rondreis van ruim
drieduizend kilometers; alsof er geen einde aan komt.
Stel: de heraut, de zwarte heraut zwerft evenzo over
het bord; vanaf e8 naar lijnen a en h; dat gebeurd zelden!
Intussen bleef het koel, fris, zeker ook in ’t
zuiden. Harde wind, langdurig wolken,
soms inktzwart en de sterren leken verdwenen.
Toch, even, rond middennacht en doorzicht, de dierenriem tussen
weegschaal en leeuw Jupiter, nog immer geborgen in de maagd, reeds enige
maanden terwijl in de vroege morgen Saturnus de pijlen afschiet van de
boogschutter: het is onrustig in de wereld.
April voorbij; en onze koning werd een halve eeuw; Alexander,
heraut der Nederlanden.
Zoals wit van meet af aan zijn pijlen richt op e8
voordat de koning vertrokken is; het lot van de heraut: ze zijn onschendbaar,
maar daarom juist aanvalsdoel.
Aldus schreef ome Willem
