Hoeveel mensen hebben mijn site bekeken?

vrijdag 26 augustus 2016

De wilcaris

Een eindeloos lijkende oceaan, bijna windstil, uitgestrekt als een blauwe spiegel en plotseling, pal boven de Seine, een paar prachtig gevormde spierwitte atollen; daarna niets meer, nergens wolk in zicht terwijl de ronde schaal 't gouden zomerzonnevuur naar alle uithoeken zond.

Uithoeken; elk veld vier uitkoeken welk alleen niet door een toren kan worden overschreden en door pionnen alleen voorwaarts; we zijn aangekomen bij veld, slagveld d4, aldaar, het gebied en de omgeving waar doorgaans de meeste strijd plaats vind, zeker bij het spelen van de eerste zetten.

Terug, aangenaam terug, zwierend over de Franse landschapgolven, vanaf Brussiere naar Thouars, wederom bij Saumur de Loire over en langs Le Mans waar ik meende nog de laatste resten rooklucht van het helaas in de soep gelopen Dafje te bespeuren, de Daf CX, zoals ik haar noemde, die enkele weken terug nabij het Circuit de motorgeest gaf. Vandaar verder, Bonnétable en Bellême, rollend naar de aloude N-12 die ik ook lange tijd bleef volgen.

Worden niet vele partijen geschapen met een eerste zet naar d4? Onstaan niet schitterende taferelen na het spelen van deze eerste zet? Hoewel ik 't zelf zelden of nooit speelde, kreeg ik 't al zo vaak tegen mij en 't was vaak het begin van een prachtig kunststuk. Rondom veld d4 vormen zich de eerste knoppen waardoor een partij zich daarna kan openen als een schitterende lotus; het veld d4 als één van de kiemen der vierenzestig.

Door, aloude wegen, de lezer kent, ként ze: Evreux, Jawel, de Seine over bij Les Andelys, dwars door Picardië, Marseille en Poix, Amiens en Doulens om uiteindelijk te eindigen te Lesquin nabij Lille.

En boven mij de eindeloze blauwe luchtiaan; daaronder hooiende tractoren, als kevers scherend over de velden; ronde bollen, vierkante pakken, dorre zonnebloemvelden en een gedeelte groene wijngaarden; het leek alsof ik door een modern landschap van de Val van Icarus van Pieter Bruegel de Oude snorde; als Wilcaris, onopgemerkt, zoals Icarus in zee beland, als soms een venijnige dreiging van of over d4.

Aldus schreef ome Willem.
.