Hoeveel mensen hebben mijn site bekeken?

dinsdag 5 juli 2016

De verhipping

De laatste keer dat ik in deze omgeving rondreisde waren de ruggen wan de wederzijdse bergen nog bedekt met een voornaam wit kapsel terwijl daartussendoor bijna onopvallend de grote rivier zwijgzaam voortkabbelde en aan beide zijde twee verschillende talen gesproken worden: dat was overigens niet altoos zo, want er zijn tijden geweest dat de taal teruggedrongen werd tot achter de westelijke bergrug.

Het paard vanaf veld g1 kan zelfs op de eerste zet gespeeld worden, maar doorgaans verplaatst dit stuk zich op de tweede of derde zet en g1 valt ook op omdat ze vaak als veld dient vanwaar de regie van 't spel uitgaat; immers "woont" regelmatig voor kortere of langere tijd de koning, na een korte rokade, op g1. Doorgaans dient de omgeving van g1 dan ook goed verdedigd te worden en ook dat kan, in voorkomende gevallen, de functie van 't paard dat van dat veld uitgaat, zijn.
Normaal gesproken hebben we er een goed Nederlands woord voor maar om uiterst onduidelijke redenen gaat men over op het invloeren van een andere taal; meestal het engels en ook overheids- en semi-overheidsinstellingen wagen er aan mee te doen terwijl de woorden die vervangen worden doorgaans lelijker en platter zijn dan het fatsoenlijke woord dat de Nederlandse taal er voor tot zijn beschikking heeft.

Al jaren krijg ik een zogenaamde vrachtbrief mee met daarop Ernstein vermeld en even zovele jaren gaf ik aan dat het geen Ern-, maar Erstein is; het dorpje waar ik deze week mijn eerste losadresje heb en meteen, als dat al niet werd opgemerkt, is het duidelijk waar ik toef. Tussen het Zwarte Woud en de Elzas, aan de Franse kant van de Rijn tussen Straatsburg en Colmar terwijl een wollige wolkendeken het zonlicht tempert en daarmee ook de temperatuur in bedwang houdt.

Straks de voornoemde Rijn over, twee keer, als ware het steeds een paardzet vanaf g1: van 't zwarte veld naar wit en andersom en het gevoel maakt zich van mij meester dat het wel eens een enerverend weekje kan gaan worden.

Het meest ergerlijke woord dat te pas en te onpas wordt gesproken en geschreven is wel het idiote woord kids voor kinderen. Zelfs na de Brexit wordt het nog veelvuldig gebruikt; van hautaine lui tot aan Jan de Arbeider en door doe Nederlandse Spoorwegen, door, ja, zowat iedereen die een beetje interessant wil doen maar het, althans daarmee, niet is. Al dat geraaskal! Het is een onnodige verhipping van de taal waarmee het waree Nederlands naargeestig wordt besmet.

En ondertussen kabbelt de grote rivier verder, rusten de bergen aan weerskanten onverstoord en zal er vandaag vast wel weer een paard van veld g1 naar elders vertrekken.

Aldus schreef ome Willem.

.