Hoeveel mensen hebben mijn site bekeken?

woensdag 27 april 2016

De conferentie

Kort na de laatste hamerklap op de klimaatconferentie gehoorzaamde het weer, zei het wat overdreven; onmiddellijk keerde de winter terug; een bijzonder gekleurd landschap met verse sneeuw waar tussendoor het jonge groengekleurde blad schitterde.

Nabij Neuwied, waar ik de eerste nacht doorbracht; het had een merkwaardig aanzien; eind april en witbesneeuwde voertuigen en ook de volgende morgen, achter Frankfurt in de Spessart witte naaldbomen, maar wat meer zuidwaarts meende ik dat het voorbij was. Ten noord-oosten van Heilbronn, te Nierdernhall bevond zich mijn eerste klant deze week; vol enthousiasme werd ik er rond het middaguur gelost; men bleek er blij over de snelle levering en na een pauze vertrok ik weer.

Na ruim twee uur snelwegrollen verliet ik de vierbaans; mijn volgende klant bevond zich aan de Zwitserse grens en de kortste route er naar toen was een weg diagonaal door en over het Zwarte Woud; onderweg teisterde onstuimige regen, vermengt met een enkele sneeuwvlok, de voorruit.

Soms werd het grimmiger, maar ik meende dat het, eind april, wel niet zo'n vaart zou lopen. Bij Titisee sloeg ik af naar 't zuidwesten terwijl natte sneeuw steeds veelvuldiger neerdaalde en toen ik de Feldberg opklom werd de omgeving steeds witter en toch, toen kwam ook 't wegdek aan de beurt.

Hoeveel en hoelang weet ik niet precies; maar al klimmend passeerde ik enkele vrachtwagens die door 't sneeuwdek niet meer verder naar boven konden; van de andere kant kwam niemand meer terwijl er ondertussen zware sneeuwval van boven neerdaalde en toen ik geheel boven op de Feldberg aankwam ervoer enige trots in de aderen; achter mij volgden nog drie personenvoertuigen; de rest had onderweg afgehaakt.

Daarna de afdaling; tien procent en een dikke, dikke sneeuwlaag; in echt winterse tijden zou ik 't wel uit m'n hoofd laten, maar ik wist dat de ondergrond -nog- warm was en de gladheid slechts relatief moest zijn en dus daalde ik af, in slaktempo, enkele haarspeldbochten; een kilometer of zes, zeven. In tussentijd hield de sneeuwval op; kennelijk lege wolken veroorzaakten mist en naarmate ik in lager gebied kwam werd het wegdek steeds beter. In Todtnau was 't wit voorbij, maar het weer was wel zodanig dat van opwarming van de aarde er niet veel te merken was. Regelmatige regen tijdens kille, ja, koude temperatuur en bij mijn aankomst aan de Rijnoever te Bad-Sackingen, het stadje waar ik thans de nacht doorbreng, dacht ik: "Doe nog maar zo'n klimaatconferentie; ze helpen echt!".

Aldus schreef ome Willem.

.