Hoeveel mensen hebben mijn site bekeken?

woensdag 24 februari 2016

De bangmakertjes

Natuurlijk is het nonsens, klinkklare nonsens en louter vreeswekkende onzin, eenvoudig aantoonbare kletspraat vanuit het Brusselse eurobylon; leuterkoek vanwege eigenbelang.

Het zou miljarden, ja, zelfs een paar biljoen kosten om de binnengrenzen weer te dichten. Dat dit de zoveelste pertinente onwaarheid bevat is gemakkelijk uit te leggen, ook al bevind ik mij in de nachtschaduw van de Epine, in de nabijheid van het Lac du Bourget.

Het is verbazingwekkend hoe men politieke leuterpraat als zoete koek wenst te slikken, maar ik herinner mij nog het Europa zonder open grenzen, benevens een Europa zonder Euro; en ik herinner mij het verhaal over wat er destijds over de toen nieuw in te voeren eenheidsmunt verteld werd; alle producten zouden drastisch goedkoper worden! Maar het tegendeel bleek waar. Nooit werden uw en mijn spullen zoveel duurder als juist bij de invoering van de Euro en dat gold en geld voor elke lidstaat die de nieuwverworven munt verwelkomde.

Ondanks dat bleef de handel doorgaan; thans grenzeloze handel. De maandag geladen vracht zit er nog voor een deel in; het eerste deel liet ik achter nabij Annemasse terwijl het onderweg vrijwel onafgebroken regende. Als de nevels niet te laag hingen, ontdekte ik nog net wat witte penseelstreken op het rondom hoogliggende bergmassief.

De grenzen weer toe, maar in hoeverre. Dat opengaan, ook dat weet ik nog; dat gebeurde in twee fasen: de eerste in 1994, de fase dat goederen administratief niet meer langs het in- en uitvoerende land gingen; de tussenliggende grenzen die daarbij werden gepasseerd waren al jaren geen probleem meer; maar bij het opnieuw "sluiten van de grenzen" kan dit natuurlijk blijven zoals 't nu is. Anderzijds is het "sluiten" al lange tijd geen realistische werkelijkheid meer geweest; reeds rond 1975 waren er tientallen kleine routes tussen België, Nederland, Frankrijk en Duitsland waar geen enkele "controle" meer te ontdekken viel en dat werd in de loop der jaren alleen maar meer; ergo, het is eigenlijk, wat dat betreft, een wat utopische gedachte om al deze grenzen opnieuw te sluiten. Anderzijds is het een naargeestige Brusselse bangmakerij dat het sluiten van de grenzen zoveel kosten met zich zou meebrengen. Immers, toen de eerste binnengrenzen verdwenen heeft dat geen enkele financiele winst opgeleverd; integendeel. Voor een grote groep douaniers moest ander werk gezocht worden, een andere, oudere groep moest worden "afgekocht" en voor weer anderen moest een uitkering geregeld worden. Natuurlijk, het reizen werd gemakkelijker, ook voor lui met minder elegante bedoelingen, dat wel, maar of het werkelijk netto wat heeft opgeleverd is niet echt merkbaar gebleken.

Of het komt door de omgeving, de frisse berglucht of de opstijgende waterdamp vanuit het meer; het doet er niet toe; hoewel het nachtelijke uur vordert overvalt mij, vermoedelijk onder invloed van één van vorengenoemde factoren, mij een helder ogenblik. Het is niet waar gebleken dat alles met de invoering van de Euro goedkoper zou worden; niet waar dat met het opheffen van de binnengrenzen zoveel werd bespaard; en eveneens, omgekeerd evenredig, is het niet waar dat een sluiting, in welke vorm dan ook, ons zoveel kosten gaat.

Afgezien dat volledig sluiten over vele kilometers grens niet mogelijk is;
Niet waar dus en allemaal uitspraken van Europese bangmakertjes, maar helaas, helaas; we leven in een tijd dat men, dé men, de leugen gelooft tegen elke realiteit in.

Aldus schreef ome Willem.
.