Weer even zo'n ergerniswekkend bericht; in Groot-Brittannië heeft men aan chauffeurs de laatste drie jaar drie keer zoveel boeten uitgeschreven en opgelegd wegens.... Wegens het meesmokkelen van een doorgaans uit Calais afkomstige illegaal en wie enig besef heeft van enig rechtsgevoel moet hier toch wel verontwaardigd over worden, maar niemand, geen enkele regeringsleider protesteert bij dit bericht; alsof de "grote jongens" binnen de Europese Unie zich alles ongevraagd kunnen permitteren.
Het is het uitspelen van de wanhoop tegen de frustratie; griezelig ontrold zich hier de verregaande laksheid van de Euroleiders; hun nietszeggendheid, hun duurbetaalde overbodigheid; indien in Engeland bij controle één of meerdere verstekelingen in de truck worden aangetroffen, krijgt de chauffeur een boete van tussen de twee- tot vijfduizend pond per meegevoerde illegaal. Echter weet de chauffeur niet eens dat de illegalen ergens is het voertuig zijn geklommen.
Terwijl de Britten wéten van de omstandigheden in Calais, gaat men toch onverminderd voort "hún" wet te handhaven; gewoon doorgaan onschuldige vrachtrijders het leven zuur maken terwijl vanuit Brussel niets tegen deze wanpraktijk wordt ondernomen; wat de Britten hier ondernemen is louter diefstal, afgedekt met een eigen achterhaalde regelgeving.
Inmiddels naderde ik Hengelo; alweer een zonnige dag en even na de middag waren de goederen er uit waarna ik op weg ging naar het Duitse Meppen; een goed uur rijden en, eenmaal aangekomen, zes paletten voor Frankrijk in de oplegger. Dan terug naar Nederland waar ik even in Coevorden stopte.
Dat is ook waar de chauffeur zo gefrustreerd over raakt; hij -of zij- weet hoe hoog in Engeland de boete, de diefstalboete, is; dat wekt frustratie op dat zich dan uit in een zekere agressieviteit; met een zekere angst voor de eventuele boete verweerd men zich tegen de illegalen; de frustratie van de onredelijke bekeuring wordt geuit tegen jonge jongens aan het einde van hun latijn; frustratie tegenover wanhoop is het bizarre toneel wat in Calais te zien is. Ondertussen "doet" Brussel niets, totaal niets.
Coevorden, waar in reeds vervlogen jaren regelmatig een ganzenmarkt gehouden werd; een klein stadje met een duizendjarige geschiedenis en dat in het Nederlandse rampjaar 1672 na een beleg bestormd werd, later uiterst kunstzinnig en sprekend door Pieter Wouwerman met olieverf op doek geschilderd; van de ganzenmarkt herinnerde alleen het standbeeld van Ganzen Geeske op het marktplein aan die tijd. Toch was ik al snel uitgefietst in 't stadje; behoudens het marktplein, het Arsenaal en een klein kasteel was er weinig om voor om te fietsen; al snel was ik weer terug bij de truck.
Waarom worden de Britten niet door de Brussel aangeklaagd wegens diefstal? Waarom worden de Britten niet gesommeerd de onterecht opgelegde boeten over de laatste vijf jaar met vergoeding terug te betalen? Kortom; waarom komen de Europese machteloze machthebbers niet op voor hun onderdanen?
Kennelijk interesseert ze het geen malle moer en kunnen de Britten onverminderd doorgaan met stelen, met het opleggen van onnozele en hoge boeten aan Euroburgers die van niets weten; en zolang Europa zulk een gezicht laat zien, is bewezen dat de Euroleiders gericht zijn op eigenbelang waarbij de gewone burger alleen maar mag betalen, betalen en betalen, inmiddels rechteloos geworden; stikken kan de burger.
Coevorden, dat zijn naam dankt, gelijk Amersfoort, aan een doorwaadbare plaats; een voorde, niet, zoals in Amersfoort, in de Amer, de latere Eem, maar een voorde voor koeien; rond zes uur verliet ik het stadje en rolde door tot voorbij Zwolle.
Hoofdschuddend, nadat ik van het bericht vernam; drie keer zoveel boeten gegeven aan chauffeurs waar, goed verstopt in de lading of onder de oplegger, verstekelingen werden gevonden. Absurd, engeland viert zonder enige hinder een zijn stelen als een boetefeest; men laat het allemaal zonder morren gebeuren.
Aldus schreef ome Willem.
.
