Hoeveel mensen hebben mijn site bekeken?

donderdag 30 april 2015

Ter herinnering

Nooit zal, nooit kan ik hem vergeten; vandaag stopte ik even, onderweg, langs de Rhône, bij een sjofele koffietent waar we ooit samen een kleintje koffie dronken.

Een kwartierje, half uurtje misschien, en daarna ginden we weer ons eigen weegs: hij naar 't zuiden, ik terug naar huis. Of andersom, dat weet ik niet meer. Doet er ook niet toe.

Zo ging dat vaak en gaat dat doorgaans; een korte ontmoeting en dan weer verder, als twee biljartballen rollend op een groen laken en een kort moment botsen.

Had ik het niet geschreven, toen, die laatste nacht? Belooft bijna? Niet! Vooral niet vergeten.

Terwijl ik door het Franse land reis; hem kom ik niet, nooit meer tegen. Wat blijft zijn de herinnering aan de momenten dat we elkaar tegenkwamen.

Bert, "onze" Bert die ik al drie jaar nergens meer tegenkom.

Maar toch blijf je "onze" Bert!

Ome Willem, aldus.
Verzonden door ome Willem