Hoeveel mensen hebben mijn site bekeken?

woensdag 28 mei 2014

Het fumoir

Wakker worden temidden van eindeloze wijngaarden, nog voor zessen en een reeds in gang gezette dagenraad; muisstil om mij heen, alsof alle vogels waren uitgefloten.

Daar ging ik weer, door het brede rijndal, tussen de twee oude linies door. Eerst naar Rixheim, een klein dorpje onder Mulhouse waar ik wat te vroeg aankwam. Na een half uurtje verscheen de eerste werknemer die al snel de lading, nog geen veertig kilo, aannam waarna ik verder kon, dit maal weer eens naar 't oosten, de Rijn over, langs Lörrach, de rivier volgend waar ze tevens grens is met Zwitserland.

Tot aan Bad Säckingen. Ook daar ging er weer een palet uit; zo langzamerhand ontstond er achterop een beetje ruimte. Onderweg, als je goed op let, kom je soms aardige dingen tegen. Nee, als je, zoals zo veel van mijn collega's, zoveel mogelijk en voortdurend snelweg snort, is de kans op een ontmoeting met iets origineels, volgens mij, een stuk minder. Ook deze keer weer viel mijn oog op iets dat bij mij een glimlach deed ontsnappen; ergens, midden in een dorpje.

Vanaf Bad Säckingen rolde ik verder langs de Rijn, reed tot Waldshut waar ik langs de douane reed om van het restant van de goederen die ik achter in de kar had Zwitserse goederen te laten maken en na een uurtje reed ik de Rijnbrug over, op weg, al slingerend door dorpjes een landerijen, via Winterthur, Frauenfeld en Weinfelden naar Romanshorn om de rest van de lading te lossen.

Er zijn immers veel grappige, soms deftige woorden voor zaken die ook anders kunnen worden genoemd; een mooi voorbeeld is het algemeen in Nederland gebruikte toilet of urinoir, met een Frans tintje verdeftigt, of het algemeen gebruikte woord shop voor winkel, ach, u kunt er zelf wel zoveel verzinnen.

Na Romanshorn zette ik de reis voort; richting hooggebergte, en 't was zwaar weer met dikke, grijze wolken die als een horde dreigende wolven het juiste moment zochten los te barsten; na Chur regen en nabij Splügen zelfs natte miezersneeuw. Dat belette mij niet om in Nuffenen snel langs een bergkaasboer te gaan om voor "straks", thuis, een lekkere versnapering op te kunnen peuzelen; niet lang daarna daalde ik af, in het Italaanse deel van het alpenland, Ticino, en sloeg bij Belinzona rechts af om via Locarno langs de oever van het Lago Maggiora verder te gaan; tussen Brissago en Cannobio reed ik, wat sommigen van mijn collega's Het Beloofde Land noemen, binnen; ik was weer in Italië, een vrijwel wolkloze hemel; het slechte weer liet ik achter in de Alpen en in de avond, terwijl de schaduw van de bergen rechts van mij reeds de bergen aan de overzijde van het meer bereikten, kwam ik langs Verbania, reed nog even verder en eindigde de dag bij een oude smikkeltent, niet ver van Gravelone Toce.

Waar precies weet ik eigenlijk niet meer. Maar wel dat sind dit jaar ook Zwitserland een rookverbod voor in de horeca heeft afgekondigd; zo ongeveer als laatste land binnen Europa. Maar een slimme Zwitserse ondernemer vond er klaarblijkelijk wat op en niet alleen dat, maar vond er ook een nieuw begrip voor uit dat, denk ik, binnen afzienbare tijd de talen gaat veroveren. Net als in andere landen is het in de rookvrije horeca toegestaan een rookgedeelte te creëren, een deel of kamer waar verslaafden, die zonodig aan zo'n stinkstok wensen te lurken, terecht kunnen en onderweg las ik het; verstond de inhoud van het woord toen ik er al voorbij was.

Een van de ondernemers schreef bij zijn entree dat het bij hém een fumoir aanwezig was. En ik wil er een doos sigaren of een pakje sigaretten op zetten dat dit woord binnen enkele jaren, net als urinoir, ook in onze Van Dalen staat.

Aldus schreef ome Willem.

---