Hoeveel mensen hebben mijn site bekeken?

dinsdag 6 augustus 2013

De samenhang.

Het neemt af, de fleurigheid, de kleuren versoberen; mais schiet op, over onafzienbare velden draven grote monsters; erachter stofwolken, gewassen worden geschoren, het koren gemaaid.

Eén enkele lettergreep, één noot, muzieknoot, opzichzelfstaand, zegt niets, is niets. De klank is er wel, maar 't is geen woord, geen muziek. Altijd blijkt er een samenhang met andere grepen en noten en eigenlijk is er geen onderscheid tussen noot en greep; één klank zonder samenhang klinkt niet.

Zoals ook deze reis, deze week, op zich genomen, niet veel bijzonders is; de heenreis van deze week wijkt niet veel af van vorige week, maar in samenhang met voorgaande reizen past ze wellicht in een harmonisch geheel. En toch: je ziet het veranderen: geen reis hetzelfde.

Eerst naar Amsterdam waar ik wat ophaalde voor Zeewolde, en toen even boven Apeldoorn vracht geladen voor Beuzeville, acht uur rijden naar het zuiden, net aan de overzijde van de Seine, tussen Rouan en Caen en met deze vakantietijd ging het voorspoedig, al bleken er heel wat vakantiegangers de maandag als vertrekdag te gebruiken; dat was tussen Breda en Antwerpen goed te merken.

Aan het eind van de middag via Arras naar Amiens, jawel, net als vorige week, maar toch weer anders. Het vakantieverkeer bleek de route niet te kennen, of moest elders heen. Het was weer stil, behoudens op de akkers waar veel meer dan vorige week vreemde monsters de oogst binnen haalden en andere machines pakjes of rollen brouwden van de achtergebleven stengels; strobalen en omdat het tegen de avond liep reden op de weg tractoren met geoogst gewas af en aan.

Eerst, boven België, nog een bedompte lucht, weliswaar scheen de zon regelmatig, maar tussen de wolken door bleek ze niet scherp, maar naarmate ik zuidwestenlijker kwam werden de open plekken blauwer en helderder, de wolken minder en door de avondzon snorde ik verder.

Langs, weer, Aumale, Bolbec en weer over de Pont de Tancerville. Niet lang daarna kwam ik aan in de buurt van het ladres waar ik morgen verwacht te lossen.

Een lettergreep wordt pas wat indien ze ingepast is in een woord, in een zin en een enkele noot, een enkele klank gaat dán pas klinken in samenhang met andere tonen en met meerdere woorden ontstaat een gedicht, verhaal of verhandeling, zoals uit meerdere klanken, mits ordentelijk geschikt, een muziekstuk voortkomt.

Net als deze rit valt tussen vele andere reizen. Even een dag dezelfde weg, maar 't is toch weer een andere. Steeds weer ervaar ik nieuwe en hernieuwde schoonheid: wat is dat toch, die samenhang, die samenzang!

Aldus schreef ome Willem.

---