Gistermorgen eerst naar de stad die ooit zwaar leed onder een langdurige omsingeling door Spaanse troepen en die daardoor op gruwelijke wijze werd uitgehongerd, de stad die echter met ferme dapperheid stand hield en uiteindelijk, op drie oktober vijftien nog wat (34?) werd "ontzet", iets, dat ze er nog jaarlijks met haring en wittebrood vieren, de stad waar Jan Steen geboren werd en waar Gustaf Mahler met Sigmund Freud wandelde, de stad met Neerlands oudste universiteit; 't kan vreemd gaan, want juist in die stad, die zo enorm geleden heeft onder het Spaanse juk, bracht ik de lading die ik vanuit Spanje naar hier meenam.
Daarna terug naar Amsterdam, en toen geladen voor hetzelfde adres als vorige week, nu slechts alleen Saint Apolinaire, vlak bij Dijon, een eenvoudige opvracht dus deze week. Alleen het weer was anders, geen mist, maar bewolkt en zo nu en dan regen. Na een vroege zonsondergang waarbij de zon nog even van achter de wolken een roserozen aanblik gaf keek ik tegen het verlichte wolkendek aan, verlicht door het -te- vele aardse kunstlicht waardoor ik tegen velerlei schakeringen grijs aankeek; aan de horizonten kon je van zeer ver zien waar de wat grotere plaatsen lagen.
Na het donker koetelde ik nog wat verder, verder door het -nog- verenigde Europa met zijn diverse onbegrijpelijkheden, reedd Chalons en Vitry nog voorbij, en nogal laat stopte ik er mee.
Vanuit het dagelijks oplopende duister gluur ik, terwijl het oude jaar ten einde taant, door de kieren van de tijd naar het nieuwe, aanstaande, 2013 en zie, ik ontwaar apocalyptische trekken, een jaar waar crisisgolven nog harder tegen de Europese droom zullen beuken, het jaar waarin deze droom, die steeds meer trekken van een afschuwelijke nachtmerrie krijgt, wellicht zal worden verzwolgen, uiteen zal spatten en ten onder zal gaan aan hebzucht, respectloosheid en wellust, machtswellust waardoor ons land, arm, arm en vooral financieel uitgezogen, zal achterblijven, edoch eindelijk weer vrij, vrij!, en onverveerd.
Herrijzen zal, met nieuw elan, zoals een slordige 500 jaar geleden na langdurig lijden Leiden.
Aldus schreef ome Willem.
---
