Bij het krieken deed ik nog even dezelfde horecainstelling aan waar ik gisteravond nog zwijgend at en de toog stond vol met divers pluimage, naast chauffeurs, ook loodgieters, betonvlechters, gasfitters en, zo te zien, vertegenwoordigers en andere vreemde vogels.
Na de koffie werd de reis vervolgt, eerst richting Nevers en omdat een deel van de oude nationaal voor vrachtverkeer is verboden, zette ik aan gene zijde van de Loire de reis voort dat voerde langs een bijzonder mooi kanaal, het canal du Loire Latéral, vol met leuke, kleine sluisjes. Even vóór Sancerre reed ik de Loire weer over, op weg naar Narcy en begon zo aan een ferme tocht dwars door de Morvan en weer, over doodstille wegen, prachtige bossen, afgewisseld met paradijsgroene grazige weiden en zo hier en daar een kudde verse runderen
Even na Saint Saulge wiekte een enorme vogel door de zonovergoten lucht, ik dacht een buizerd, maar het kan net zo goed een grote sperwer geweest zijn, en het licht van de zon deed zijn grote grijze vleugels schitteren terwijl het spiedende dier eenzaam hoog over de akkers gleed, net zo eenzaam als ik onder hem de eindeloze wegen afsnorde.
De meest prachtige dorpjes kwam ik door, fascinerende vergezichten streelden mijn ogen, maar vangen, vangen kon ik ze niet.
Driftig knipte ik foto's, maar het resultaat was steeds onder de maat. Het zien wat ik vandaag deed, kan alleen door waarnemen en helaas, niet door vastleggen, maar zo dát zelfs mogelijk was, dan nóg zou de geur, de sfeer en het gevoel volledig ontbreken.
Door de zon werd de dauw tot mist dat vanuit de bomen de weiden werd opgedreven, alsof geheimzinnige bosgeesten voor het licht naar elders vlieden, maar door de warmte worden ingehaald en geëlimineerd.
Even voor de middag passeerde ik Digion, reisde langs Le Parray en bij Charolles reed ik de Morvan uit en kwam ik aan de achterkant van de Beaujelaise bergen uit, kwam door een stadje met een fantastisch mooi kasteel van adembenemende schoonheid, reed een col van 750 meter over en kwam zo uit in Belleville. In de afdaling was ik getuige van een fenomeen dat slechts enkele keren per jaar te zien is, alleen bij kristalheldere lucht, want recht voor mij zag ik een hele rij van witte alpentoppen, honderden kilometers verder op.
Helaas, ook dit was niet verder vast te leggen, dit kun je allen zien door het hier, echt, te zien, een uniek vergezicht, een openbaring gelijk.
Trouwens, de hele reis heb ik het geprobeerd, echt, maar het is eenvoudig niet mogelijk het één en ander op de foto vast te leggen.
Na Belleville, waar rondom de eerste wijn van de oogst van 2011 reeds de fles in gaat, toog ik naar de klant ten zuiden van Lyon, maar daar kreeg ik te horen dat ik morgen om half elf aan de beurt ben en met deze mededeling kan de lezer concluderen dat de wachttijd van deze lading de rijtijd verre overtreft. Hier dus ook een vergezicht, maar dan anders.
Natuurlijk, even een belletje naar het thuisfront en morgen zien we dan wel hoe laat men genegen is de zaak aan te pakken.
Intussen doe ik de ogen toe, zie ik, leef ik een moment van de vandaag genoten vergezichten, hier ver vandaan. Dat maakt weer een hoop goed.
Aldus schreef ome Willem.
---
