Hoeveel mensen hebben mijn site bekeken?

maandag 3 oktober 2011

De kalabassenzomer

Al vroeg vertrok ik, naar de eerste klant, een stuk voorbij München, maar de route zal merkwaardig overkomen.

De meningen omtrent eenheid zijn tamelijk verdeeld en oorzaak ook van de niet erg logisch gekozen route. Misschien is alle narigheid wel begonnen mét die eenheid.

Maastricht lag reeds een paar uur achter me toen ik weemoedig de N-3 van Luxemburg naar de grens Frisange-Evrange reed; wie kent die route nog? T' is al zo lang geleden dat het de hoofdweg was.
Langs de weg bij een boerderij waren kalabassen te koop en in enkele van de vruchten waren gezichten uit gesneden. Lugubere, grimmige gezichten.

Zonovergoten was de dag, zomerswarm en eigenaardig windstil, merkwaardig voor deze tijd van het jaar. Maar het zomerzonnelicht scheen anders dan zomers, onder een lagere hoek, waardoor de atmosfeer onheilspellend terugstraalde. Het groen van de bomen kreeg daardoor een anders groene kleur en zelfs het asfaltzwart zag anderszwart. Het is een kalabassenzomer.

Eenheid kwam er, in Duitsland, en vandaag staat men daar, in Duitsland, bij stil, voor sommigen een feestdag, maar voor anderen allerminst, voor mij, bijvoorbeeld, want ik mocht met mijn truck dat land niet binnen en vandaar die merkwaardig gekozen route.

In de middag volgde ik de weg, de "nationaal", naar Saint-Alvold en vandaar naar Sarrequemines langs dorpjes met de meest wonderlijke namen: Diepling en Ippling, om er maar een paar te noemen.

Na Bitche door heimweebossen naar Lembach, de Col du Pigeonnier over en even later kwam ik tot stilstand in het oude Weissenburg, thans Wissembourg, niet ver van Karlsruhe.

Kalabassenzomer, ze lijkt zwanger van onheil en de geldcrisis lijkt niet meer te stuiten, een zomer met een spookachtig uiterlijk.
Het beklemt mij, dat vreemde, grimmige weer. Is het een stilte voor een vreselijke storm? Eenheid in Duitsland, waartoe, en Euro-eenheid in Europa, waarom? Maar het laatste staat onder hoge druk!

De eurocrisis ligt in de greep van vernietigende machten die duizend maal groter zijn dan alle voorgaande crisi; het zal de wereld splijten.

Regeringsleiders proberen van alles, met machteloze macht, want niets helpt.

Met het evangelie van de euro hebben we destijds een dubieuze streep getrokken en met voorbedachte rade gaan we nu de catastrofe tegemoet.

De terug weg lijkt afgesneden, de bruggen vernietigd, en Duitsland kan ik ook al niet in. Hoezo eenheid?

Reeds wordt de plaats van de zelfexecutie betreden.

De euro zal de leugen van onze beschaving ontmaskeren; t' wordt een dodenrit.

In de zwoele avondschemer zie ik langs de troosteloze hemel twee zwarte kraaien vliegen: waartoe? waarom?

T' is een kalabassenzomer.

Aldus schreef ome Willem.
---