Tegenwoordig zijn er nogal wat, hamburgers, zeker nadat er van die enorme grote ketens vanuit Amerika naar Europa zijn komen overwaaien. Er zijn intussen meer hamburgers dan Hamburgers
Vanaf Langelsheim, gisteren, nee, eergisteren reeds, de tijd gaat sneller dan ik kan schrijven, toog ik er naar toe, via Hannover naar Hamburg, er voorbij zelfs, om voor tienen in Tonesch, een kwartiertje na de Elbetunnel, een paar doosjes af te leveren.
En daarna, na lange tijd weer eens lekker met 40 ton dwars door de stad crossen, Hamburg, terwijl ik mij intussen bedacht wat hamburgers nu eigenlijk met Hamburg te maken hebben.
In de stad had ik een viertal adressen die ik één voor één afleverde, want ja, hoe wil je dat anders doen. Twee zaten er in het oostelijke oude havengebied, bij de eilanden van Billbrook.
Jaren terug kwam ik hier met een zekere regelmaat en ik ken de contouren nog goed en ook het wegdek, hier en daar nog met onverslijtbare keien, er is weinig veranderd.
Een andere klant zat op de Ahrendsburgerstrasse, terwijl ik vanuit het westen langs de wijk Altona en de kleine Alster kwam, Lokstedterweg, Barmbekerstraße en terug over de Rennbahnstraße.
Eigenaardig, hamburgers. Twee dingen werden mij nooit duidelijk. Waarom die smaakloze broodjes met dat vieze
au(s)gurkenschijfje, die met miljoenen bij die MCD's worden gekocht, een burgerlijke status verkregen en, ten tweede, wat ze nu eigenlijk met deze stad, Hamburg te maken hebben.
Om ongeveer twee uur verliet ik de stad en bij het uitrijden zag ik nog net in mijn linker buitenspiegel hoe een Hamburger zonder ham met een hamloze hamburger al kauwend een vestiging van zo'n voornoemde keten verliet. De braadworst had zeker voor hem afgedaan, zelfs in Duitsland slaat de decadentie toe.
Het zal voorlopig een laatste herinnering zijn aan deze stad, want zo vaak kom ik hier niet meer.
Sinds vanmorgen, de tweede keer deze week, weer in Schwebebahnstadt Wuppertal aangekomen waar en brommerige goedzak met rode overallbretels de laatste paletten uit mijn voertuig haalt, terwijl ik Gisteren nog even in Amsterdam was en zelfs even langs het concertgebouw reed, het gebouw, waar men, toen het pas gereed kwam, genoot van Johannes Brahms die als één van de eerste buitenlandse dirigenten een optreden gaf waardoor deze in Hamburg geboren componist in onze hoofdstad enorm geliefd werd.
Of men in het concertgebouw ook ooit van de Hamburger Mendelssohn heeft kunnen genieten, is mij overigens niet bekend.
Aldus schreef ome Willem.
---
