Pas om zeven uur vertrokken, vanmorgen, het was reeds volop licht, maar gelukkig niet zo snik meer, maar dat laatste zou vandaag gaan veranderen.
In ieder geval is in de morgen, middag, avond en nacht door de lichtval de omgeving steeds anders gekleurd, ziet de omgeving er steeds anders uit.
Na Chomutov en Usti nad Labem verder gegaan en bij Decin getracht langs de Labem, dus de Elbe, richting Dresden te reizen en waar ik al bang voor was, bleek al spoedig toen ik borden met verboden voor vrachtverkeer tegen kwam.
Goede waarnemers kunnen aan het licht zien of het avond of ochtend is, maar in dat verband deed Vincent van Gogh een ontzettende ontdekking.
Onder het mom "beter ten halve gekeerd dan...." keerde ik het gevaarte in een noordelijke buitenwijk van Decin en reed verder oostwaards, richting Novy Bor waar de Duitsers Haida tegen zeggen, maar een tien kilometers daarvoor, bij sloeg ik links af richting Rumburk en na een half uurtje reed ik in Saksen rond waar een metaalbedrijf midden in het gebied der Sorben de spullen die ik in de oplegger had had besteld.
Vincent van Gogh, er zijn er twee van, de eerste ligt begraven in Zundert, geboren en gestorven op 30 maart 1852 en precies een jaar later werd de tweede Vincent geboren. De "echte" Vincent ligt echter in Aulnay sur Oise en die Vincent deed een belangrijke ontdekking toen hij de schilderijen van zijn voorgangers bestudeerde.
In hetzelfde gebied, het gebied der Sorben dus, in welker taal eveneens eenzelfde "L" met een streepje erdoor die als oe wordt uitgesproken voorkomt, stopte ik weer de halve kar vol, in het dorpje Guttau, hencina in het Sorbisch en daarna keerde ik weerom, over Wospork, Weisenberg in het Duits, richting Rumburk en nu wel naar Novy Bor, een stad waar in de omgeving nog heuse oerbossen te vinden zijn.
Vincent ontdekte dat het licht bij de oude meesters intenser, duidelijker en helderder was en daarmee kan de conclusie worden getrokken dat het licht op de aarde, ondanks alle kunstlicht- en grepen, aan het afnemen is. Het wordt donker op aarde.
Via Novy Bor en Cheska Lipa bereikte ik om een uur of zeven Litomerice, één van de oudst Tsjechische steden over een meer dan fantastische route. Vanuit het reuzengebergte had ik een enorm uitzicht over het dal van de Labem en keek tegen de in de verte en aan gene zijde typische bergen aan. Inmiddels was de temperatuur tot ver boven de 35 gestegen en na een korte stop in laatsgenoemde stad reed ik naar het laadadres te Hrdly waar ik morgen de hele kar vol maak.
In de loop der tijden neemt dus langzaam maar zeker het licht af en vermoedelijk is het daarom dat, indien men, zoals ik, een aantal decenia kan terug kijken, in de herinnering het licht intenser, zuiverder was en dat daarom alles er anders uitzag.
En zo zie je maar, dat onder invloed van licht de omgeving veranderd, steeds een beetje, en dat door verscheidenheid in licht je aardig kunt zien of men zich in Frankrijk of in Tsjechië bevindt, net zoals je kunt waarnemen of het dag of nacht is. Het zit dus niet tussen mijn oren, maar het licht ligt in mijn ogen steeds anders.
En inmiddels is de duisternis ingevallen. Tegenover mijn cabine zitten nog wat nachtbrakers op het terras, bijna allemaal met een halve liter Staropramen, maar gelukkig zijn ze niet erg luidruchtig. Ondertussen speur ik de donkere hemelkoepel af naar Jupiter en Saturnus, maar door te veel lichtvervuiling ontdek ik ze niet.
Maar ik blijf kijken naar de sterrendeken en overpeins nog even de dag, want aan het gelaat van de hemelkoepel lees je immers de stand en teneur van de dag af
Aldus schreef ome Willem.
---
