Wij mensen houden van humor en humor is goed voor de mens zolang het gezonde humor betreft.
Welaan, op deze dag, de zogenaamde "stille zaterdag", even wat tijd gevonden. Stille zaterdag, zo genoemd omdat de christenen dan gedenken dat die dag Hij in het graf verbleef om daar morgen, paasmorgen, bij het krieken de dag, weer uit verrijzen.
Aan de andere kant probeert de mens te genieten van het ongezonde. Aanvankelijk lukt hem dat ook, zo ook van ongezonde humor. Grapjes over vreselijke dingen zoals grote rampen waarbij duizenden omkwamen, over hongersnood in Afrika zijn ongezond. Oh, ja, ik maak mij er zelf ook schuldig aan, maat eigenlijk zijn ze ronduit banaal. Blasphemie!
Pasen is overigens afgeleid van het Pascha, het feest waarmee de joden al een slordige drie, vierduizend jaar (!!) vieren dat ze, onder aanvoering van de Eeuwige, hun slavernij en juk uit Egypte van zich konden afschudden en dit land in allerhaast verlieten.
Maar het woord zelf heeft de betekenis van voorbij-gaan, doorgaan, wat teruggevonden wordt in ons woord passeren en er zitten daarom parallellen tussen het oude joodse Pascha en het christelijke Pasen; de engel des doods "passeerde" elk huis waar het bloed van een geslacht lam aan de deurpost was aangebracht en zo passeert dezelfde engel een ieder die het bloed van Het Lam aan zijn of haar deurpost heeft. Maar ook kun je dat passeren zien in het doorgaan door de onoverkomelijke rode (bloed?)-zee en de doortocht door dood en verderf.
Gisteren, "Goede Vrijdag", herdachten christenen de kruisiging door de Romeinen van Jeshua, Jezus, en kruisiging was een totaal onzinnige marteling die de als humaan bekend staande Romeinen hadden afgekeken van de uitermate wrede Phoeniciërs.
Door de polsen van de veroordeelde werden taps toelopende dikke spijkers geslagen en men deed dat met een welhaast wetenschappelijke perfectie. De Romeinen deden dat op een wijze dat een aldaar lopende zenuw over de ingeslagen nagel werd gespannen waardoor een felle en gemene kramp in de handen, vooral de duimen, ontstaat.
Vervolgens werd de veroordeelde aan de armen opgehangen wat de kramp alleen maar verergerde. Liet men hem zo hangen, zou het sterven door verstikking in minder dan een uur intreden.
Daarom bracht men een "sedile" bij de voeten aan, een soort schuin aflopend stuk hout en de onmenselijke Romeinen maakte de voeten daar aan vast door ook daar één, soms twee, spijkers door te jagen.
De veroordeelde zette zich, om de kramp in de handen wat de verlichten, af aan de voeten, maar dat veroorzaakte op dezelfde wijze een ondraaglijke pijn in de onderbenen. Totdat die pijn zo ondraaglijk werd dat de veroordeelde zich maar weer liet "zakken", waardoor de kramp in de armen weer optrad.
Deze marteling kon zo een dag tot enkele dagen toe duren en was niet om aan te zien. Daarbij nog het gegeven, dat, bij het naar boven afzetten en zich weer laten zakken de rug, de meestal vooraf gegeselde rug, langs het ruwe hout werd geschaafd, met alle pijn van dien.
Over de Holocaust, over ziekten als kanker, over de slachtoffers van (kinder)verkrachters en (kinder)moordenaars en vergelijkbare zaken dient men geen grapjes te maken en als ik dat doe, moet ik me er maar eens diep voor schamen.
Ook over de Kruiseling maak ik maar geen grappen meer.
Ook dat is blasphemie.
Aldus schreef ome Willem.
---
