Onderweg nam ik water waar in eindeloze verscheidenheid; water in beken, watervallen, regenwater, water in de kolkende Rhône, water in het lac, water in het Lago en, op de bergtoppen, water in vorm van sneeuw, water in de Toce en de Ticino, maar de wetenschap meent dit allemaal te moeten reduceren tot H2O wat natuurlijk onzin, ja, zelfs afgrijselijk, is.
De in de wetenschap gelovende mens meent dat drinkwater, wijwater, water uit de pomp, waterkraanwater, bronwater, doopwater, grondwater, water in de stofbom, regenwater, zwemwater, spoelwater, chaoswater, gekanaliseerd water en zeewater allemaal één pot nat is en allemaal valt onder die sterile code: H2O.
Verraad, Verraad!!!
Zo wordt water toch gedegenereerd, gedenatureerd, gedegradeerd, dus gelijkgeschakeld, genivelleerd water, water voor iedereen, water voor niemand, allen drinken wij, wassen wij en baden wij ons, volgens die occulte formule, in dezelfde oxide!
Maar ik weiger toe te geven aan dat verraad!
Het klaterende water uit de gutsende bergbeek uit de flanken van de Simplonpas is anders als het water van de Ticino, weer heel anders als dat van het rimpelloze Lago Maggiore en dat is weer anders als het water van het kabbelende Lac Lèman, anders dan het water uit die plastic fles mineraalwater dat ik vandaag dronk, anders dan de groengekleurde bergbeek bij Gruyere en anders dan het water van de zilte regen uit het zuiden en ook weer anders dan het water in uw en mijn lichaam, water als ziel van mens en dier, dat water, is héél anders dan het water van het tankstation waar ik mijn spiegels mee reinig.
Geen druppel is gelijk, zelfs geen twee druppels!
Aldus schreef ome Willem.
---
