Na het voertuig ergens te hebben achtergelaten, te voet gegaan naar het enorme, vooral glazen, bastion en ons daar aangemeld om de conferentie "Conference_Social Rules in Road Transport" bij te wonen en we hadden ons al een week geleden aangemeld.
Bij aankomst wist echter niemand van onze komst af, we werden van het kastje naar de muur gestuurd zodat we, na een uur tussen de diverse entrees te hebben rondgezwalkt, maar de conferentieleidster, mevrouw Hella Ranner, opbelden die uitkomst bood waarna uiteindelijk de juiste entree en de juiste zaal werd gevonden, maar deze eerste, primaire, ervaring met Fort Europa heeft mij wel het onbestemde gevoel gegeven dat er organisatorisch héél wat te verbeteren valt. Als zelfs zoiets eenvoudigs als een komst van aangekondigde personen niet goed geregeld kan worden, kun je inderdaad vraagtekens zetten bij het vermogen tot organiseren van de organisatie.
De conferentie ging, zoals de titel reeds aangeeft, over sociale regels in het wegtransport waaraan natuurlijk de rijtijden aan gekoppeld zijn. In deze vier uur durende bijeenkomst is uiteraard veel besproken, zoveel, dat dit niet in dit bericht past, maar één aspect wil ik u niet onthouden en geeft aan dat alles gebaat is bij goede en heldere regelgeving. Op zeker moment was ene professor Thierry Granturco aan het woord en die zette uiteen dat voor controle en uitlezen van de zogenoemde digitach elke lidstaat drie of vier verschillende soorten software hanteert en dat daarnaast er zeer veel verschillende software door ondernemers gebruikt worden voor het uitlezen en interpreteren van de zogenoemde digitach en dat dit heeft geleid tot meer dan 20.000(!!) vragen over de interpretatie hiervan waarvan 50% vragen waren van de controlerende instanties en meer dan dertig procent vragen waren van overheidsinstanties! Dus niet alleen in het organiseren van het ontvangen van aangekondigde bezoekers, ook in het construeren van duidelijke en heldere wetgeving lijkt het Verenigd Europa te falen en dat is toch zeer verontrustend.
Dat bleek ook wel uit het relaas van de Nederlandse spreker Marius van der Valk, zelf ook chauffeur, die aan de Europese Directeur Generaal voor Transport, de Hongaar Zoltan Kazatsay, demonstratief een luid tikkende wekker overhandigde. Zelf droeg ik bij door op te merken dat, wil men in Europa de democratie waarborgen, er naast regelgeving en wetgeving, ook een fatsoenlijk, eenvoudig toegankelijk, rechtssysteem dient te bestaan, iets, dat thans schittert door afwezigheid.
Na afloop natuurlijk een hapje en een drankje, waarna we het voertuig opzochten die ons terugvoerde naar Nederland. Enigszins voldaan reden we naar huis, het is immers gelukt, al onze grieven neer te leggen en voor te dragen in het Europese Parlement, want binnen afzienbare tijd verschijnt er een zogenoemd witboek waarin er enige aanpassing van de richtlijnen zullen worden opgenomen.
En nu maar afwachten of die ook met meerderheid van stemmen wordt aangenomen.
Alzo mijn wedervaren in Fort Europa, de zetel van het Rijk van IJzer een Leem.
Een dubbel gevoel maakt zich van mij meester.
Aldus schreef ome Willem.
---
