Ja, de laatste reis zit er weer op en ik was vrijdagavond alweer lekker thuis, nadat ik 's-morgens vóór zevenen vertrok en al snel door Lons le Saunier kwam, een klein stadje, vermaard om zijn La vache qui rire kaas, de zogenoemde lachende koe kaas, een overheerlijke smeerkaas. Maar ook de stad waar Claude de Lisle in de achttiende eeuw werd geboren en die is weer bekend om zijn strijdlied, de Marseillaisse dat hij in de nacht van 25 op 26 april 1792 schreef voor de oprukkende rijnlegers , een tamelijk krijgshaftig lied en nadat Hector Berlioz het hernieuwd op muziek had gezet werd dit het volkslied van Frankrijk.
Na Lons volgden al snel Vesoul waarna ik via Plombieres les Bains, een eeuwenoud kuuroord, vermoedelijk wel 2.000 jaar oud, naar Epinal wilde rijden, maar net toen ik het stadje wilde uitrijden, bleek de weg afgesloten, dus ben ik via allerlei vooral toch mooie en smalle bosweggetjes gereden en nét voor Epinal weer de juiste weg opgekomen, een kleine vertraging van misschien toch wel snel een half uurtje.
En dat half uurtje zul je nu net nodig hebben om nog thuis te komen, maar ja, zo is ons leven nu eenmaal.
De rest moge inmiddels bekend worden veronderstelt. via Luxemburg, Weiswampach en Maastricht. En laat op de avond weer thuis.
Op ons volkslied, het Wilhelmus, moge dan regelmatig onder kritiek staan, maar indien je het Franse volkslied eens nader beschouwd, is dat een veel ordinairder, en zeker een minder verheven lied, berustend op wraak en ressentiment. Geen wonder dat die Fransen, met dat fanatieke volkslied, zo chauvinistisch, maar vooral een natuurlijke achterdocht tegen alles wat niet Frans is, bezitten.
Dan komen we met het Wilhelmus echt aardig goed weg!
Voor de volledigheid en ter overdenking, laat ik hieronder de tekst volgen. De lezer oordele zelf.
Allons enfants de la Patrie,l
e jour de gloire est arrivé!
Contre nous de la tyrannie
L'étendard sanglant est levé.
L'étendard sanglant est levé:
Entendez-vous dans les campagnes
Mugir ces féroces soldats?
Ils viennent jusque dans vos bras
Égorger vos fils, vos compagnes!
Aux armes, citoyens,
Formez vos bataillons.
Marchons! Marchons! (Refrein)
Qu'un sang impur
Abreuve nos sillons.
De opvolgende Franse coupletten laat ik even voor wat ze zijn. Hieronder de vertaling van het hele volkslied.
Komt, kinderen des vaderlands,
de dag der overwinning is aangebroken!
Tegen ons is
het bloedige vaandel van de tirannie gehesen
Het bloedige vaandel is gehesen.
Hoort ge in de velden
het loeien van die vreselijke soldaten?
Zij naderen tot in uw armen
om uw zonen en echtgenoten te kelen
Te wapen, burgers!
Vormt uw bataljonnen!
Laten we marcheren, marcheren,
Zodat het onreine bloed
onze goten doordrenkt
Wat wil deze horde slaven, bestaande uit
verraders en samenzwerende koningen?
Voor wie zijn deze walgelijke ketenen,
deze ijzers die lang
geleden zijn gemaakt?
Fransen, voor ons, ah! Wat een belediging!
Welke middelen moet men uitoefenen
Wij zijn het die men durft te overwegen
om tot de oude slavernij terug te brengen
Refrein
Wat! Deze buitenlandse groepen
zouden de dienst gaan uitmaken in ons land.
Wat! Deze huurtroepen zouden onze krijgshaftige zonen teneerslaan.
Grote God, door geketende handen zouden wij ons onder het juk schikken.
Verdorven despoten zouden de meesters van ons lot worden. Refrein Beeft, tirannen en verraders,de schande van alle partijen!Beeft, uw vadermoordelijke projecten zullen uiteindelijk hun prijs ontvangen. Alles, wat tegen u vecht, zijn soldaten. Als ze vallen, onze jonge helden, brengt de aarde nieuwen voort, allen bereid om tegen u te vechten. Refrein Fransen, grootmoedige strijders,draagt of weerhoudt uw slagen. Spaar deze trieste slachtoffers die zich met tegenzin tegen ons wapenen. Maar deze bloedige despoten, maar deze medeplichtigen uit Bouillé...
Al deze tijgers die zonder medelijden de borst van hun moeder hebben verscheurd.
De heilige liefde voor het vaderland leidt, ondersteunt onze dappere wrekers. Vrijheid, geliefde vrijheid,vecht met je beschermers! Moge de overwinning onder onze vlag naar je toesnellen naar je krachtige klanken, zodat je ten onder gaande vijanden jouw triomf en onze glorie zullen zien! We zullen het strijdperk betreden wanneer onze ouders er niet meer zullen zijn. Wij zullen er hun stof vinden en het spoor van hun deugden.
Veel minder jaloers (zijn wij) om hen te overleven dan om hun doodskist te delen. Met verheven trots zullen we hen wreken of hen volgen
Aldus schreef ome Willem, ditmaal met de vertaler (onbekend) en De Lisle.
---
